بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش شوری بر عملکرد و زیست توده زیره سبز

به منظور بررسی اثرات شوری های مختلف آب آبیاری بر عملکرد دانه و زیست توده زیره سبز، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ در کاشمر انجام شد. در این آزمایش ۴ سطح مختلف شوری آب شامل: ۰/۵ دسی زیمنس بر متر به عنوان تیمار شاهد (S۱) و ۶ (S۲) و ۸ (S۳) و ۱۰ دسی زیمنس بر متر (S۴) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با افزایش میزان شوری آب آبیاری عملکرد گیاه کاهش می یابد بطوری که حداکثر و حداقل عملکرد دانه به ترتیب در تیمارهای شاهد و S۴ به میزان ۹۹۵ و ۵۳۰ کیلوگرم در هکتار حاصل شد. همچنین، نتایج مشابه نیز برای عملکرد زیست توده و به میزان ۲۰۵۵ و ۱۲۹۵ در تیمارهای شاهد و S۴ بدست آمد. میزان کاهش عملکرد دانه در شوری های آب آبیاری ۶، ۸ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر به ترتیب ۷/۸، ۱۴/۷ و ۳۲ درصد نسبت به تیمار شاهد حاصل گردید. همچنین، درصد کاهش عملکرد بیولوژیک یا زیست توده در تیمارهای مختلف شوری آب آبیاری ۶، ۸ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر نسبت به تیمار شاهد به ترتیب ۴/۶، ۲۳/۳ و ۳۷ درصد حاصل شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، اقلیم خشک ، شوری آب ، کاشمر