اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بر کاهش روابط فرازناشویی در زوجین متقاضی طلاق

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی خانواده درمانی سیستمی بر کاهش روابط فرازناشویی در زوجین متقاضی طلاق بوده است.روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران تشکیل دادند، که تعداد ۱۵زوج(۳۰ نفر) از آنها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه توجیه روابط فرزناشویی بود. آزمودنی ها در گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۲ساعته، به صورت انفرادی تحت مداخلات خانواده درمانی سیستمی بوئن قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از آن است نمرات روابط فرازناشویی در گروه آزمایش نسبت گروه کنترل معنادار بوده است. نتایج نشان داد که خانواده درمانی سیستمی بر کاهش روابط فرازناشویی در زوجین متقاضی طلاق تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

خانواده درمانی سیستمی ، کاهش روابط فرازناشویی ، زوجین ، متقاضی طلاق.