اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر شادکامی و اضطراب دانش آموزان دوره پیش دبستانی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر شادکامی و اضطراب دانش آموزان دوره پیش دبستانی بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی(پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان پیش دبستانی شهر تنکابن تشکیل دادند. بدین منظور ۳۰ کودک دارای اختلال اضطراب، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. آزمودنیها در دو گروه قبل از مداخله و در پایان مداخله مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شادکامی اکسفورد و اضطراب اسپیلبرگر بوده است. گروه آزمایش تحت بازی درمانی گروهی در ۸ جلسه با مدت زمان ۶۰ دقیقه بصورت یک جلسه در هفته قرار گرفتند. ولی در مورد گروه کنترل، هیچ آموزشی در طول دوره تا زمان گرفتن پس آزمون صورت نگرفت. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که بعد از آموزش بازی درمانی شناختی رفتاری، میانگین نمرات اضطراب در گروه در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون نیز کاهش و میانگین نمره متغیر شادکامی افزایش معنی داری پیدا کرده است. بنابراین بازی درمانی گروهی بر شادکامی و اضطراب دانش آموزان دوره پیش دبستانی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی گروهی ، شادکامی ، اضطراب ، دانش آموزان ، دوره پیش دبستانی.