تعیین سهم نسبی زیرحوضهها در تولید رسوب بهوسیله دادههای پذیرفتاری مغناطیسی
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 23، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 203
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-23-4_021
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
هدف از این مطالعه، تعیین سهم نسبی منابع زیرحوضه در تولید رسوب بهوسیله دادههای پذیرفتاری مغناطیسی بهعنوان منشایاب در حوضه آبخیز چهلگزی سنندج است. به این منظور، ۲۰ نمونه از خروجی پنج زیرحوضه برداشت و پذیرفتاری مغناطیسی آنها اندازهگیری شد. نتایج تحلیل آزمون کروسکال والیس نشان داد هر سه ردیاب بسامد بالا، پایین و وابسته توانایی تفکیک حداقل دو منبع را دارا هستند. در مرحله دوم، سه ردیاب در منبع زیرحوضه بهوسیله تحلیل تشخیص آزمون شدند و دو ردیاب با توان تفکیکپذیری متفاوت، بسامد بالا ۸۸ درصد و پذیرفتاری وابسته با ۱۲ درصد و توان تفکیکپذیری هر دو ردیاب با هم در جداکنندگی زیرحوضهها برابر با ۹۰ درصد بود، بهعنوان ترکیب بهینه انتخاب شدند، پس این قابلیت را دارند که در مدل تعیین سهم نسبی رسوب شرکت داده شوند. نتایج مدل منشایابی رسوب بر اساس روش عدم قطعیت Bayesian نشان داد، زیرحوضههای تودارصمدی با ۴۴/۴ درصد بیشترین سهم و دویسه، چتان و چرندو بهترتیب با ۳۵/۵، ۷/۹ و ۴/۵ و مادیاندول با ۴/۴ درصد کمترین سهم را در تولید رسوب داشت. بر اساس نتایج موجود، زیرحوضههای تودارصمدی و دویسه دارای بیشترین میزان تولید رسوب بود، پس در اجرای برنامههای مدیریتی حفاظت خاک باید در اولویت قرار گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کیوان صیدی
۱. Department of Soil Science and Engineering, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
شمس اله ایوبی
۱. Department of Soil Science and Engineering, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.
کاظم نصرتی
۲. Department of Natural Geography, Faculty of Earth Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :