مطالعه فون بندپایان شکارگر و پارازیتوئید در مزارع زعفران (.Crocus sativus L)

زعفران یا طلای سرخ با نام علمی  Crocus sativus L.(از خانواده Iridaceae)، به عنوان یکی از محصولات مهم و با ارزش اقتصادی بالا، از جنبه صادرات حائز اهمیت است. زعفران نیز مانند سایر محصولات کشاورزی دارای آفات مختلف می باشد که در مزارع زعفران کشور فعالیت دارند و باعث ایجاد خسارت به محصول می شوند. بر این اساس، فون دشمنان طبیعی (شامل شکارگرها و پارازیتوئیدها) در مزارع زعفران مناطق مختلف کشور (استان های خراسان جنوبی، خراسان رضوی، کرمان، فارس و لرستان) مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع، ۳۱ گونه حشره شکارگر از پنج راسته سخت بالپوشان (خانواده های Carabidae و Staphylinidae)، دوبالان (خانواده های Asilidae و Syrphidae)، بال غشاییان (خانواده Formicidae)، بال ریشکداران (خانواده Thripidae) و ناجوربالان (خانواده های Anthocoridae، Miridae، Nabidae و Reduviidae) و نیز پنچ گونه عنکبوت (Araneae) و پنج گونه کنه شکارگر (Acari) به عنوان بندپایان شکارگر جمع آوری شدند. پارازیتوئیدهای جمع آوری شده شامل ۲۶ گونه از دو راسته دوبالان (خانواده Tachinidae) و بال غشائیان (خانواده های Braconidae، Chalcididae، Eulophidae، Ichneumonidae و Pteromalidae) بودند. از میان دشمنان طبیعی، سه گونه پارازیتوئید از خانواده Ichneumonidae شاملApechthis capulifera (Kriechbaumer, ۱۸۸۷)، Virgichneumon albilineatus (Gravenhorst, ۱۸۲۰­) و Netelia melanura (Thomson, ۱۸۸۸) گزارش های جدید برای فون ایران محسوب می گردند. در مجموع، ۶۷ گونه از بندپایان شکارگر و پارازیتوئید از مزارع زعفران و مناطق اطراف جمع آوری شدند که این تنوع بالا در دشمنان طبیعی فعال در مزارع از جنبه کنترل بیولوژیک آفات مختلف و نیز گرده افشانی محصول حائز اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

تنوع گونه ای ، دشمنان طبیعی ، کنترل بیولوژیک