شناسایی ژنوتیپهای تریتی پایرم ثانویه با هیبریداسیونDNA ژنومی در محل (GISH)

از روش هیبریداسیونژنومی در محل به منظور شناسایی ترکیب کروموزومی آنیوپلوئید و یوپلوئید نسل های در حال تفکیک گیاهان DNA ژنومی در محل روی سلول های مریستم ریشه ژنوتیپ های احتمالی DNA مختلف استفاده شده است . در این مطالعه روش هیبریداسیون ۲) با نوکلئوتید n=۲x=۱۴, EbEb) ژنومی علف شور ساحل DNA با نشان دار کردن ،(F۲: ۲n=۶x=۴۲, AABBDEb) تریتی پایرم ثانویه ۲) برای اولین بار n=۶x=۴۲, AABBDD) ژنومی غیر نشان دار گندم هگزاپلوئید بهاره چینی DNA ۱۲- و پیش هیبریداسیون dUTP فلئورسین این ژ نوتیپ ها بسیار متنوع است بلکه حاوی تعداد متفاوتی از Eb در ایران انجام شده و نتایج نشان داد که نه تنها تعداد کروموزوم های ژنوم از ۳۰ تا (F نیز هستند. درصد آنیوپلوئیدی در ژنوتیپ های احتمالی تریتیپایرم ثانویه ( ۲ Eb در مقابل D و B ،A کروموزوم های ژنوم های در ساختار ژنومی D و Eb ۶۶ درصد متغیر بود . می توان این تغییرات آنیوپلوئیدی را به وجود ترکیبات مختلفی از تعداد کروموزوم های /۷ با ارقام گندم نان در طی چندین نسل (F این ژنوتیپ ها نسبت داد . خودگشنی یا تلاقی برگشتی ژنوتیپ های احتمالی تریتی پایرم ثانویه ( ۲ ممکن است منجر به ایجاد ثبات کروموزومی در آنها شده و درصد آنیو پلوئیدی کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

Genomic in situ hybridization (GISH) ، Secondary Tritipyrum ، Fluorescein ۱۲-dUTP nucleotide ، ، هیبریاسیونDNA ژنومی در محل ، تریتی پایرم ثانویه ، نوکلئید فلئورسین ۱۲- dUTP ، علف شور ساحل ، آنیوپلوئیدی