بررسی و مقایسه رفتار نوری لایه های نانوساختار غیر همگن TiO۲/Al۲O۳ و TiO۲

پوشش?های نانوفوتوکاتالیست، در معرض تابش فوتون های پرانرژی ، توانایی حذف ترکیبات سمی آلی از محیط?های گازی و آبی را دارا می?باشند. اما این پوشش?ها به دلیل سطح ویژه کم، نسبت به نانوذرات کارایی کمتری از خود نشان می?دهند. برای بهبود کارایی باید ریزساختار این پوشش?ها را تصحیح کرد. در این تحقیق، سنتز لایه نانوفوتوکاتالیست� غیرهمگنTiO۲/Al۲O۳� با استفاده از فرایند سل-ژل انجام شد. از قطعه های کوارتز به?صورت زیرلایه استفاده شد و سپس، به روش لایه نشانی چرخشی، به?ترتیب سل?های Al۲O۳ وTiO۲� بر روی زیرلایه کوارتزی نشانده شدند و به?ترتیب در دمای ۸۰۰ و ۵۰۰ درجه سانتی?گراد عملیات حرارتی شدند. تبلور� فازهای گاما آلومینا و آناتاز به?کمک پراش?سنجی اشعه ایکس تایید شد. اندازه بلورک?های لایه? آناتاز به?کمک میکروسکوپ الکترون- روبشی حدود ۳۰ نانومتر به?دست آمد. از آنالیز طیف?سنجی جذبی UV جهت محاسبه گاف انرژی استفاده شد و با توجه به طول?موج جذب، گاف اصلی محاسبه شده برای TiO۲، eV۸۱/۳و برای TiO۲/Al۲O۳، eV۴۷/۴به?دست آمد. طیف?های نشری به?دست آمده توسط آنالیز فوتولومینسانس جهت تایید وجود تهی جای اکسیژن مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه حاصل شده نشان داد که با افزودن Al۲O۳، ممکن است تهی?جای اکسیژن خنثی پایدار ?شوند.

کلیدواژه ها:

نانوفوتوکاتالیست ها ، لایه غیرهمگن ، اکسید تیتانیوم ، اکسیدآلومینیوم ، تهی جاهای اکسیژن