بررسی دامنه پراکنش، تراکم و زیست شناسی زادآوری قرقاول بال نقره ای (Phasianus colchicus principalis, Sclater, ۱۸۸۵) در شمال شرق ایران

قرقاول معمولی (Phasianus colchicus, Linnaeus, ۱۷۵۸) گونه بومی ناحیه جغرافیایی اروپا-آسیاست. زیرگونه قرقاول بال نقره ای (P. c. principalis) در ترکمنستان و شمال افغانستان تا اراضی مجاور رودخانه هریرود در شمال شرق ایران حضور دارد. پژوهش حاضر، نخستین تلاش در جهت تعیین دامنه پراکنش و میزان تراکم جمعیت های قرقاول بال نقره ای و شناخت زیست شناسی زادآوری آن در شمال شرق ایران است. به منظور مطالعه تراکم و پراکنش قرقاول بال نقره ای در دو شهرستان سرخس و درگز، ۳۶ ایستگاه تعیین شد. بررسی رفتار زادآوری این زیرگونه شامل فرآیند تخم گذاری، تفریخ و تغذیه جوجه ها، با نصب دوربین و انجام فیلم برداری در ۱۰ ایستگاه که در آن ۱۴ آشیانه فعال پیدا شد، انجام گردید. بر اساس این مطالعه، شکل آشیانه ساده، تاریخ آغاز جوجه آوری در ۵±۲۱ فروردین ماه، خروج جوجه ها از تخم در ۵±۱۸ اردیبهشت ماه و میزان مشارکت والد نر در پرورش جوجه ها اندک است. طول دوره تفریخ تخم ها در طبیعت ۱±۲۴ روز است. مقایسه ریخت سنجی تخم ها (طول و عرض)، ابعاد آشیانه و تعداد تخم در آشیانه به تفکیک در ۱۰ ایستگاه، بیانگر اختلاف معنی دار در جمعیت های مورد مطالعه است (P<۰.۰۵, ANOVA)؛ به طوری که تحلیل ممیزی و دارنگاره حاصل از صفات ریخت سنجی تخم ها، جدایی جمعیت ها را تایید می کند. علاوه بر این، مقایسه ریخت سنجی تخم ها نشان دهنده تفاوت معنی دار طول تخم در حالت اسارت نسبت به طبیعت است (P<۰.۰۵).

کلیدواژه ها:

پراکنش ، تولید مثل ، تحلیل ممیزی ، قرقاول بال نقره ای