فقر کودکان در شهر تهران ـ ۱۳۹۰: (آموزش و اطلاعات)

کودکان سرمایه انسانی هر جامعه ای هستند، محرومیت کودکان از امکانات رفاهی، آنها را با دشواری های گوناگون مواجه می کند که این وضعیت اسفناک در دوران بزرگسالی نیز ادامه می یابد. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی فقر کودکان در شهر تهران پرداخته است.          با استفاده از داده های «طرح سنجش عدالت در شهر»؛ ابتدا نرخ فقر کودکان در ابعاد آموزش و اطلاعات محاسبه شده و سپس با تخمین مدل لاجیت به بررسی تاثیر متغیرهای وضعیت تحصیلات، اشتغال، سن و جنسیت سرپرست خانوار، وجود خشونت، ناامنی غذایی، فرد معتاد، معلول در خانوار و تاثیر محل سکونت جغرافیایی بر فقر کودک پرداخته شده است.          بنابر یافته ها بیشترین نرخ عدم حضور در مدرسه در سن ۷ تا ۱۱ سال برای منطقه ۱۸ (۴/۱ درصد)، ۱۲ تا ۱۴ سال منطقه ۱۴ (۴۶/۱ درصد)؛ ۱۵ تا ۱۷ سال منطقه ۱۷ (۰۸/۳ درصد)، ۷ تا ۱۸ سال منطقه ۱۷ (۷۱/۱ درصد)، همچنین ۳۱ درصد از کودکان ۴ تا ۶ سال منطقه ۱۶ در مهدکودک و پیش دبستانی ثبت نام نکرده اند. بیشترین نرخ شکاف آموزشی در مقطع ابتدایی (۸۴/۸ درصد) و راهنمایی (۸۸/۶ درصد)، برای منطقه ۱۵ و دبیرستان (۰۶/۶ درصد) در منطقه ۱۸ است. زن سرپرست خانوار، افزایش سن سرپرست خانوار، وجود ناامنی غذایی، خشونت و فرد معلول در خانوار از مهم ترین عوامل محرومیت آموزشی کودکان است. ۵۲/۰ درصد از کودکان ۷ تا ۱۸ سال جنوب تهران و ۰۷/۱ درصد از کودکان منطقه ۱۵ نیز به هیچ کدام از سه مولفه تلفن ثابت، موبایل و کامپیوتر دسترسی ندارند.

کلیدواژه ها:

نرخ فقر ، آموزش ، اطلاعات ، کودکان