رتبه بندی استان های کشور از حیث برخورداری از شاخص های اقتصادی- اجتماعی

در پژوهش حاضر، دو دسته متغیر شناسایی شده و در فرضیه، ارتباط مثبت و معنادار این دو دسته متغیر دنبال گردیده است. این دو دسته متغیر، شامل متغیر توسعه و متغیر امکانات زیر بنایی و اجتماعی می باشند. بدین مفهوم که استان هایی که امکانات زیربنایی و اجتماعی بیش تری دارند، از حیث متغیر توسعه نیز وضعیت بهتری خواهند داشت. در بیش تری برخوردارند، اگر عوامل بازدارنده ای وجود نداشته باشد، باید از حیث متغیرهای توسعه نیز در جایگاه بالاتری قرار گیرند. با استفاده از این دو دسته متغیر، با روش آماری تاکسونومی، استان های کشور رتبه بندی گردیده اند و پس از آن به وسیله ضریب هم بستگی گاما، ارتباط بین رتبه ها به دست آمده است. ضریب هم بستگی بین رتبه ها در پژوهش حاضر، ۵۰ درصد به دست آمده که از لحاظ آماری و با آزمون T-Test کاملا معنادار می باشد.