اثر عصاره الکلی خیار دریایی گونه خلیج فارس بر تمایز اوستئوژنیک و آدیپوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی

هدف :خیار دریایی بهدلیل دارا بودن ترکیبات بیواکتیو مانند کندروئیتین سولفات در درمان بیماریهای استخوانی مورد توجه است. در زمینه بهکارگیری سلولهای بنیادی مزانشیمی در ترمیم آسیبهای استخوانی در سالهای اخیر پیشرفتهای خوبی انجام شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تمایز استئوژنیک و آدیپوژنیک عصاره الکلی خیار دریایی گونه خلیج فارس روی سلولهای بنیادی مغز استخوان موش صحرایی نر نژاد ویستار صورت گرفت. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی، سلولهای بنیادی مغزاستخوان موش صحرایی نر توسط فلاشینگ جداسازی و توسط ایمنوسیتوشیمی تایید گردیدند. سلولها در ۹ گروه تجربی با دوزهای مختلف عصاره الکلی خیار دریایی ۵/۳، ۲۵/۶، ۵/۱۲، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰  میکروگرم بر میلی لیتر تیمار شده و با روش MTT سیتوتوکسیسیته عصاره مشخص گردید. ۲۱ روز بعد، تمایز اوستئوژنیک و آدیپوژنیک توسط رنگآمیزی آلیزارین رد، اویل رد و کیت آلکالین فسفاتاز بررسی شد. داده های کمی توسط نرم افزار SPSS، آزمون ANOVA  در سطح ۰۵/۰ p <تحلیل شدند. نتایج: دوز مناسب برای تیمار سلولهای بنیادی غلظتهای کمتر از ۵۰ میکروگرم بر میلیلیتر تعیین شد. رنگآمیزی اویل رد نشان داد خیار دریایی قابلیت تمایز سلولهای بنیادی به دودمان آدیپوژنیک ندارد. رنگآمیزی آلیزارین رد و فعالیت آلکالین فسفاتاز نشان دادند دوز ۲۵ میکروگرم بر میلیلیتر عصاره الکلی خیار دریایی موثرترین دوز تمایز سلولهای بنیادی به دودمان استئوژنیک است. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش بیانگر پتانسیل تمایزی اوستئوژنیک عصاره خیار دریایی خلیج فارس بر سلولهای مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی میباشد.

کلیدواژه ها:

خیار دریایی ، اوستئوژنیک ، موش صحرایی ، آدیپوژنیک ، تمایز