کاربرد الگوریتم ژنتیک در طراحی مولد به منظور بهینه سازی مسائل طراحی معماری

در چند دهه اخیر با ظهور انقلاب دیجیتالی نوع نگاه به جهان و همچنین پدیده طراحی تغییر کردهاست. با وجود اینکه ظهور و استفاده از طراحی مولد با استفاده از هوش مصنوعی و الگوریتمها در طراحی معماری هنوز در روزهای آغازین خویش است، اما ظرفیتهایی که برای حل مسائل معماری ایجاد میکند، نتایج امیدوارکننده ای از خود ارائه داده است. روش های طراحی مولد و تکاملی امکاناتی در اختیار معماران قرار دادهاند که فرآیند طراحی را دگرگون کرده است و آن را به مفاهیم اصلی آفرینش که به طور طبیعی در طبیعت رخ میدهد نزدیک کرده است. به تعبیری طراحی مولد و تکاملی، از الگوریتمهای تکاملی به مثابه چرخ تکامل در طبیعت بهره میگیرند. البته ابزارهای طراحی مولد مرسوم در دنیای امروز طراحی مشابه خلق یاخته های ابتدایی در طبیعت، بسیار ساده و اولیه هستند اما با این وجود توانسته اند نحوه تفکر طراحان را به طرز شگرفی تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به گسترده شدن دانشهای مربوط به حوزه طراحی الگوریتمیک این مسئله مطرح میشود که چگونه میتوان پتانسیلهای الگوریتم ژنتیک را به عنوان الگوریتمی تکاملی برای رسیدن به راه حل های بهینه طراحی به کار برد. در این مقاله به معرفی الگوریتم ژنتیک، ساختار، کاربرد و مراحل استفاده از آن در طراحی مولد پرداخته میشود. الگوریتم ژنتیک همچون ابزاری در دست طراحان جای خالی استفاده از روشهای محاسباتی در مراحل آغازین طراحی را پر میکند، و برای نیل به هدف افزایش کیفیت معماری ساختمانها از طریق بهینه سازی شاخصهای کالبدی آنها، کمک میکند.

کلیدواژه ها:

طراحی مولد ، الگوریتم های تکاملی ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی.