اثر عصاره انار در کنترل پوسیدگی ناشی از کپک سبز (Penicillium digitatum) و کپک آبی (P. italicum) در نارنگی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 273

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCPP-9-4_012

تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400

چکیده مقاله:

تمایل جهان به سمت استفاده کمتر از آفت کش های مصنوعی در کشاورزی و به ویژه پس از برداشت است. در حال حاضر علاقه رو به رشدی در استفاده از ترکیبات ضدقارچی طبیعی مانند عصاره گیاهان برای حفاظت از مواد غذایی وجود دارد. به منظور توسعه تولید قارچ کش هایی با منشا طبیعی، این مطالعه فعالیت ضدقارچی عصاره پوست انار (.Punica granatum L) رقم شیرین شهوار در برابر Penicillium italicum و P. digitatum را بررسی کرد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار روی میوه نارنگی ساتسوما با دو متغیر غلظت های عصاره الکلی (صفر، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد حجمی) و زمان کاربرد عصاره (قبل و بعد از آلودگی) انجام شد. میوه ها از چهار طرف با سوراخی به قطر و عمق یک و دو میلی متر زخمی شدند. تیمار کنترل با غوطه وری میوه ها در غلظت های مشخص از عصاره و سپس با ۲۰ میکرولیتر سوسپانسیون اسپور قارچ با غلظت ۱۰۶ اسپور در هر میلی لیتر آب هر یک از کپک های سبز و آبی تلقیح انجام شد. در تیمار درمان پس از تلقیح با اسپور قارچ به همان میزان که در بالا اشاره شد، غوطه وری در غلظت های مشخص از عصاره انجام گرفت. نتایج نشان داد که عصاره ۷۵ و ۱۰۰ درصد روی نارنگی ساتسوما اثر ضدمیکروبی داشت و باعث کاهش قطر مسیلیوم و اسپور، شدت پوسیدگی و شاخص آلودگی و افزایش زمان اسپوردهی شد که می تواند به دلیل غلظت بالای ترکیبات فنولی در عصاره خالص پوست انار باشد. تیمار عصاره ۱۰۰ درصد به طور معنی دار درصد میوه های سالم را در هر دو آزمایش کنترل و درمان کپک آبی و کپک سبز افزایش و درصد کاهش وزن را کاهش داد. نتایج به دست آمده نشان داد که عصاره انار می تواند برای کنترل و درمان موثر پوسیدگی ناشی از کپک سبز و آبی در نارنگی پیشنهاد شود.

نویسندگان

فاطمه گیوی

Isfahan University of Technology

مهدیه غلامی

Isfahan University of Technology

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbasi, F., H. Rastegar, M. Fayyazi and A. Tavakoli. ۲۰۰۴. ...
  • Arras, G. and M. Usai. ۲۰۰۱. Fungitoxic activity of ۱۲ ...
  • Azzouz, M. and L. B. Bullerman. ۱۹۸۲. Comparative antimycotic effects ...
  • Bautista, S., M. Hernandez, E. Bosquez and C. L. Wilson. ...
  • Endo, E. H., D. A. G. Cortez, T. Ueda-Nakamura, C. ...
  • Fattahimoghadam, J. and M. Fagghih Nasiri. ۲۰۰۵. Citrus degreening methods. ...
  • Gatto, M. A., A. Ippolito, V. Linsalata, N. Cascarano, F. ...
  • He, Z. D., C. F. Qiao, Q. B. Han, C. ...
  • Hernández-Montiel. L. G., J. L. Ochoa., E. Troyo-Diéguez and C. ...
  • Ismail, T., P. Sestili and S. Akhtar. ۲۰۱۲. Pomegranate peel ...
  • Khosravi, S, G. R. Sharifi-Sirchi and A. Baghizade. ۲۰۱۵. Genetic ...
  • Plaza, P., R. Torres, J. Usall, N. Lamarca and I. ...
  • Plooy, W., T. Regnier and S. Combrinck. ۲۰۰۹. Essential oil ...
  • Rahemi, M. ۲۰۱۰. Postharvest Physiology, An Introduction to the Physiology ...
  • Regnier, T., S. Combrinck, W. Veldman and W. Du Plooy. ...
  • Saks, Y. and R. B. Golan. ۱۹۹۵. Aloe vera gel ...
  • Sanei, J., M. Okhovat, M. Javan Nikkhah and A. Razavi. ...
  • Sivakumar, D. and S. Bautista. ۲۰۱۴. A review on the ...
  • Sosthene Kouassi, K. H., M. Bajji and H. Jijakli. ۲۰۱۲. ...
  • Supayang, P. V., T. Sirirak, S. Limsuwan, T. Supawita, T. ...
  • Tayel, A. A., A. F. El-Ba, M. F. Salem and ...
  • Tehranifar, A., Y. Selahvarzi, M. Kharraz and V. Jahan Bakhsh. ...
  • Varma, J. and N. K. Dubey. ۱۹۹۹. Prospectives of botanical ...
  • Xia, Z., Y. Luo, Y. Luo and Q. Wang. ۲۰۱۱. ...
  • نمایش کامل مراجع