تاثیر عمق گوده های کاشت بر عملکرد و اجزاء عملکرد سه رقم هندوانه در شرایط دیم با آبیاری تکمیلی

محبوبی) کرت های اصلی و سه عمق گوده کاشت (۱۵، ۲۰ و ۲۵ سانتی متر) کرت های فرعی را تشکیل می دادند. نتایج پژوهش نشان داد عملکرد هر سه رقم مورد مطالعه در سال ۱۳۸۷ به دلیل شرایط مطلوب تر بارندگی، نسبت به سال ۱۳۸۸ بالاتر بود. رقم محبوبی با داشتن ۲۲۴۴۰ و ۱۸۶۸۰ کیلوگرم عملکرد در هکتار به ترتیب در سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ بالاترین مقدار عملکرد را نسبت به دو رقم دیگر تولید نمود. بالاترین مقدار مواد جامد محلول در میوه (درجه بریکس ۸۰/۸) مربوط به رقم چارلستون گری بود. دو رقم چارلستون گری و محبوبی به ترتیب با تولید ۲۵۴ و ۲۵۶ کیلوگرم بذر در هکتار در سال ۱۳۸۷ و ۲۲۰ و ۲۲۳ کیلوگرم بذر در سال ۱۳۸۸ بالاترین مقادیر عملکرد بذر را داشتند. انتخاب عمق گوده ۲۵ سانتی متری با عملکرد ۲۴۸۹۰ و ۲۰۹۰۰ کیلوگرم میوه در هکتار میوه و ۲۵۳ و ۲۳۷ کیلوگرم بذر در هکتار به ترتیب در سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ بهترین عمق گوده برای کشت تشخیص داده شد. به طور خلاصه نتایج این پژوهش نشان داد با استفاده از رقم محبوبی و عمق گوده کشت ۲۵ سانتی متری می توان در شرایط دیم عملکرد میوه و بذر مناسبی به دست آورد.

کلیدواژه ها:

Seed ، Total soluble solid percent ، Water stress ، بذر ، مواد جامد محلول در میوه ، تنش رطوبتی