تصفیه زیستی پسابهای صنعتی

مرحله‌ی دوم از تصفیه‌ی پساب‌ها شامل فرایندهای زیستی می‌شود که طی آن، مواد محلول زیست‌تخریب‌پذیر موجود در پساب (مانند قند، چربی، مواد آلی دارای زنجیره‌ی کوتاه) توسط میکروارگانیسم‌ها تجزیه می‌شوند. در این روش از میکروارگانیسم ها (به‌ویژه باکتری ها) در تجزیه‌ی زیستی پساب و تولید محصولات نهایی پایدار استفاده می‌کنند. در این فرایندها میکروارگانیسم ها و لجن های بیشتری تولید می‌شود و بخشی از پساب به دی‌اکسید کربن، آب و سایر محصولات نهایی تبدیل می‌شود. به‌طور کلی با توجه به در دسترس بودن میزان اکسیژن محلول، روش‌های تصفیه‌ی زیستی به دو نوع هوازی و بی‌هوازی تقسیم می‌شوند. هدف از تصفیه‌‌ی پساب، حذف مواد جامد موجود در پساب به‌میزان کافی می‌باشد تا درنهایت پسابی حاصل شود که قابلیت تخلیه در آب های مقصد را بدون ایجاد تأثیر منفی روی کیفیت آن داشته باشد. مواد جامد جداشده اصولاً مواد آلی هستند، اما ممکن است شامل مواد جامد معدنی نیز باشند. مواد جامد و مایعی که به‌صورت لجن درآمده‌اند نیز باید تصفیه شوند و در نهایت عملیات تصفیه برای کنترل بو، کاهش فعالیت زیستی یا از بین بردن ارگانیسم های بیماری زا نیز مورد نیاز است.در مورد پساب‌های شهری، این فرایندها اغلب توسط باکتری‌ها و پروتوزآهای هوازی انجام می‌گیرد، اما در مورد پساب‌های صنعتی، فرایندهای بی‌هوازی نقش بسیار مهمی‌ دارند. هدف از انجام تمام این فرایندها، تبدیل مواد محلول در آب، به موادی غیر‌محلول که همان سلول باکتری‌هاست، می‌باشد. سلول‌های باکتری، یک لجن‌ زیستی تشکیل می‌دهند که در فرایندهای تصفیه می‌توان آن را از جریان پساب خارج نمود. در این مقاله، ضمن معرفی انواع روشهای مرسوم تصفیه زیستی پسابهای صنعتی، مقایسه ای بین آنها صورت گرفته و مزایا و معایب هر کدام از روشها تشریح می گردد