رابطه بین گرلین، ابستاتین و نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان ران و کمر افراد فعال و غیر فعال

زمینه و هدف: مطالعات گذشته بیانگر اهمیت حفظ انرژی کافی برای عملکرد نرمال هورمون ها در شکل گیری و استحکام استخوان ها است. گرلین و ابستاتین به ترتیب دو پپتید اشتهاآور و ضد اشتها هستند که در تعادل انرژی موثرند. با توجه به نقش فعالیت بدنی در تعادل انرژی و تراکم استخوان هدف از تحقیق حاضر بررسی مقدار و رابطه بین گرلین، ابستاتین، نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان مردان ۵۰-۷۰ ساله فعال و غیر فعال است. روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه تحلیلی و از نوع موردی- شاهدی است. ۳۰ مرد فعال و ۳۰ مرد غیر فعال ۵۰ تا۷۰ ساله در تحقیق حاضر شرکت کردند. تراکم استخوان ران و مهره های کمر به روش Dual Energy X-ray Absorptiometry(DXA) و مقدار گرلین و ابستاتین پلاسمایی آن ها به روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مقدار تراکم استخوان ران، مهره های کمر و نسبت گرلین به ابستاتین در گروه فعال به طور معنی داری بیشتر از گروه غیر فعال است (۰۵/۰>P). نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که ببین گرلین، ابستاتین و نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان مهره های کمر و ران رابطه معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: شرکت منظم در تمرینات ورزشی می تواند باعث افزایش تراکم استخوان و نسبت گرلین به ابستاتین در مردان ۵۰-۷۰ ساله می شود. به نظر می رسد که ارتباط یبن غذای دریافتی و سوخت و ساز استخوان که در تحقیقات گذشته دیده شده بود، متفاوت از ارتباط بین گرلین، ابستاتین و نسبت گرلین به ابستاتین با تراکم استخوان است.

کلیدواژه ها:

Exercise ، Ghrelin ، Osteoporosis ، Obestatin ، Regulating energy ، پوکی استخوان ، گرلین ، ابستاتین ، تنظیم انرژی ، ورزش