آنالیز و ارزیابی مدل اقتصادی ریزشبکه سیستم فتوولتائیک متصل به شبکه توزیع برق ایران

یکی ازچالش­ها در عدم توسعه ریزشبکه سیستم فتوولتائیک، عدم بازگشت سرمایه به همراه هزینه­های آن در کمترین زمان می­باشد. در این پژوهش یک مسئله جدید جهت ارائه مدل اقتصادی و مدیریت انرژی ریزشبکه سیستم فتوولتائیک، با استفاده ازساعات آفتابی، مدل رگرسیونی شدت تابش و استفاده از الگوریتم کلونی زنبور عسل به منظور کمینه کردن فضای نصب، جهت ماکزیمم انرژی تولیدی و درآمد حاصل از آن برای شهرهای ایران ارائه شده است. نتایج بازگشت سرمایه برای پنج شهر یزد، اردبیل، گرگان، اهواز و تهران در حالت نرمال و بهینه، نشان دهنده سرعت بازگشت سرمایه در شهر یزد و کاهش آن در شهر گرگان می­باشد. بازگشت سرمایه سیستم فتوولتائیک منصوبه در شهرها، به داده­های هواشناسی، محل جغرافیایی و شناسایی نقطه بهینه تابع هدف وابسته است. همچنین جهت بررسی داده­ها، سیستم فتوولتائیک منصوبه با قدرت­های ۵ و ۸.۶ کیلووات در شهر تهران مقایسه شده، که نشان­دهنده اقتصادی بودن مدل و همچنین صحیح قرار گرفتن دو شهر تهران و اهواز در یک ناحیه می­باشد. با پایدار بودن شبکه توزیع برق و کاهش تاثیر خاموشی­ها، در فعالیت مشترک، می­توان از ذخیره­کننده انرژی سیستم صرف­نظر کرد، که باعث سرعت کاهش زمان برگشت سرمایه و هزینه­ها می­شود. اقتصادی بودن، پایداری سیستم و شبکه­برق، قضیه دو شرطی این مدل است، که سیاست­گزاران می­توانند، با برنامه­ریزی و تصمیم­گیری، این سیستم را در کشور توسعه و باعث پایداری شبکه توزیع برق کشور و نیروی انسانی شوند.  

کلیدواژه ها:

هزینه ، درآمد ، انرژی ، شبکه توزیع ، سیستم فتوولتائیک