ارائه الگوی ارزیابی حداقل زیرساخت های ضروری ایستگاه های اتوبوس درون شهری (مطالعه موردی : خط ۳۲۵ در محدوده منطقه ۲۲ )

مطابق با سیاست های کلان شهرداری تهران، رفع مشکلات آلودگی هوا و تراکم ترافیک معابر از اولویت های اصلی مدیریت شهری محسوب می گردد. توسعه حمل و نقل همگانی و کاهش سهم استفاده از حمل و نقل شخصی از مهمترین راهکارهای دستیابی به اهداف فوق است. در این میان تقویت و بهسازی زیرساخت های حمل و نقل همگانی مانند ایستگاه های اتوبوس از مهمترین عوامل تغییر رویکرد کاربران از خودروهای شخصی به اتوبوس و مترو خواهد بود. در همین راستا مقاله پیشرو، تدوین الگویی جهت ارزیابی کارایی انواع ایستگاه های اتوبوس شهری را مدنظر قرار داده است. در اولین مرحله این گزارش با بررسی مطالعات پیشین در رابطه با طبقه بندی ایستگاه های اتوبوس، معیارها و متغیرهای موثر در این زمینه شناسایی ، سپس با استفاده از نتایج حاصل و نظرات کارشناسان و متخصصان حمل و نقل و ترافیک، امکانات و تجهیزات ضروری هر نوع از ایستگاه ها معرفی گردید. در آخرین گام نیز الگویی جهت امتیازدهی به هر یک از ایستگاه های اتوبوس پیشنهاد شد. در این راستا با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی به هر یک از امکانات لازم برای ایستگاه ها عددی تعلق گرفته و در پایان مجموع این اعداد امتیاز ایستگاه مورد بررسی را که حداکثر عدد ۱۰۰ خواهد بود رقم می زند. در انتهای مقاله الگوی پیشنهادی برای ۲۸ ایستگاه یکی از خطوط اتوبوسرانی درون منطقه ای محدوده منطقه ۲۲ اجرایی شد.

کلیدواژه ها:

اتوبوس ، ایستگاه ، طبقه بندی ، امتیازدهی