رابطه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی کارکنان دانشگاه شهید بهشتی

بیان مسئله: این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات باتوانمندسازی در کارکنان دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. هدف پژوهش: هدف از این پژوهش بهدست آوردن چگونگی رابطه بین استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی درکارکنان دانشگاه شهید بهشتی بود. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و ازنظرروش انجام آن توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه شهید بهشتی به تعداد ۸۹۰ نفر تشکیل دادند. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان ۲۶۵ نفر برآوردشد و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات جودیث (۲۰۰۳) با ضریب پایایی ۰/۸۱ و پرسشنامه توانمندسازی وتن و کمرون (۱۹۹۸۷) با ضریب پایایی ۰/۸۳ استفاده شد. مقیاس هر دو پرسشنامه ۵ درجه ای لیکرت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون هایکولموگروف اسمیرنف، شاپیروویلک، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. یافته هاو نتایج: نتایج نشان داد که بین استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با توانمندسازی کارکناندانشگاه شهید بهشتی رابطه وجود دارد و ۲۸/۳ درصد تغییرات توانمندسازی کارکنان دانشگاه شهید بهشتی از طریق استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات قابل تبیین است.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، توانمندسازی ، کارکنان ، دانشگاه شهید بهشتی