ارزیابی جایگاه مردم در فرایند تولید فضا (نمونه موردی محور ۱۵ خرداد تهران)

پیاده راه ها را می توان از منظر نظریه های مختلفی مورد ارزیابی قرار داد. در ا ین پژوهش تلاش شده است تا به واکاوی پیامدهای ایجاد محور پیاده ی ۱۵ خرداد تهران از منظر جایگاه مردم در فرایند تولید فضا پرداخته شود. در این نوشتار تلاش شده تا پس از بررسی اولیه در خصوص چیستی مفهوم تولید فضا، قرائت های متاخر نویسندگانی چون هاروی، پورسل و فاین آشتاین پیرامون این مفهوم از نظر گذرانده شود. دموکراسی، برابری و تنوع که مولفه های اصلی رویکرد فاین اشتاین نسبت به تولید فضا بوده اند. به عنوان قرائت مدنظر این پژوهش انتخاب شده است. از آن جا که هدف این نوشتار توصیف پیاده راه ۱۵ خرداد از دریچه گفتمان تولید فضا و همچنین یافتن علل و ریشه های رعایت و عدم رعایت حقوق مربوطه بوده است. از روش کیفی تحلیل محتوا استفاده شده است. همچنین از آنجا که نقطه شروع در مصاحبه ها به عنوان ابزار اصلی جمع آوری داده، نظریه (رویکرد فاین اشتاین) بوده است. تحلیل محتوا از نوع جهت دار مورد استفاده بوده است. نتایج حاصل از ۱۲ مصاحبه انجام شده به صورت گروهی و فردی از مصرف کنندگان فضا نشان می دهد در حوزه دموکراسی نبود ساختارهای مشارکتی تصمیم سازی و رویه شهرداری در برخورد با نیروهایی نظیر دست فروشان و دلارفروشان غیرمجاز در فضا، مصرف کنندگان را نسبت به مدیریت شهری و امر مشارکت بی اعتماد ساخته است. همچنین دموکراسی در بعد مکانی برای دو گروه زن و مرد شرایط متفاوتی داشته و آزادی های فعالیتی برای مردان بیشتر مهیاست. در حوزه برابری، دسترسی فیزیکی برای همه اقشار مساوی است اما دسترسی به فضا و فعالیت در حوزه بررسی برای بانوان با مشکلاتی دچار است. تنوع کارکردی سایت ایده آل بوده اما شدت مصرف فضا در ساعات مختلف توسط گروه های مختلف برابر نیست. مصرف کنندگان فضا رعایت حقوق مذکور مصرف کنندگان را در گروی سه مولفه ویژگی های مکان، مدیریت شهری و ویژگی های مصرف کننده می دانند.

کلیدواژه ها:

تولید فضا ، پیاده راه ، محور ۱۵ خرداد ، شهر تهران ، ارزیابی اثرات