اثر بخشی طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان و عملکرد خانواده در زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز

هدف: بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان و بهبود عملکرد خانواده در زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود.روش شناسی: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون -پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهزوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بودند که ۳۰ زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشو گواه جایگزین شدند. جلسات طرحواره درمانی طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای آزمودنی های گروه آزمایش برگزار شد. ابزارهای پژوهش شاملپرسشنامه سنجش عملکرد خانواده (۱۹۸۳) و پرسشنامه تنظیم هیجان گراس و جان (۲۰۰۳) بود. داده ها از طریق نرم افزار SPSS و تحلیل کواریانستجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت میانگین های گروه آزمایش و گواه در متغیرهای تنظیم هیجان و عملکرد خانواده معنادار است (۰۵ / ۰ > P). پسطرحواره درمانی بر تنظیم هیجان و بهبود عملکرد خانواده زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز موثر است.نوآوری: در ایران هیچ تحقیقی به طور مستقیم اثربخشی طرحواره درمانی را در تنظیم هیجان و بهبود عملکرد خانواده در زوج ها نشان نداده است.نتیجه گیری: طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان و بهبود عملکرد خانواده زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز موثر است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، تنظیم هیجان ، عملکرد خانواده ، زوجین