سنجش ارتباط حضور زنان در ورزشگاه با سلامت همگانی

اضطراب و استرس از عواملی است که زندگی بشر راتحت تاثیر قرارداده و در بلندمدت می تواند بر انسان وزندگی اواثرات مخربی بر جای بگذارد ورزش و تماشای آن از اقداماتی است که می توانددرکاهش واز میان بردن احساسات منفی بسیار موثر باشد. ورزشگاه مکانی ورزشی است که فرد با حضور در آن می تواند هیجانات خویش را تخلیه نموده و و با روانی آسوده بار دیگر زندگی و کار خویش رااز سر گیرد اما ممنوعیت حضورزنان در ورزشگاه مانع از تحقیق کامل این امر است از این رو پژوهش حاضر با در پیش گرفتن روش تحقیق تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای درصدد دستیابی به این پاخس است که چگنه حضور زنان در ورزشگاه ها با سلامت همگانی درارتباط است و سلامت جامعه را ارتقا می بخشد؟ یافته های پژوهش نشان می دهد ورزش، تماشای آن و شادی حاصل از آن لذتی است متعلق به تمام جوامع بشری است و محدود کردن آن به یک جنس تضییع حقوق بشر محسوب می گردد. به عبارتی محدود نمودن این حق، سلامت بخشی از افراد جامعه که زنان شامل آن هستند را تحدید می نماید. این حق به دلیل ارتباط با سلامت افراد جامع، در اسناد حقوقی از جمله ماده ی ۲۴ اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به رسمیت شناخته شده است. همچنین ماده ی ۸۵ منشور حقوق شهروندی نیز تفریح و ورزش را حق هر شهروندی دانسته که دولت موظف است آنرا محترم بشمارد و لوازم آن را برای همگان فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

ورزش زنان ، حق بر سلامت ، حضور زنان در ورزشگاه ، سلامت همگانی