تاثیر سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای بر تبخیر ازسطوح آزاد آب (مطالعه موردی: شهر شاهرود)

فعالیتهای انسانی در دهه های اخیر باعث افزایش گازهای گلخانه ای اتمسفر شده است که این امر باعث گرم شدن زمین و تغییر اقلیم گردیده است. افزایش دمای ناشی از تغییر اقلیم منجر به افزایش تبخیر از سطوح آزاد میگردد. تبخیر از دریاچه ها، مخازن و برکه ها در بهره برداری بهینه از منابع آب موثر است. بنابراین در این تحقیق اثر تغییر اقلیم بر میزان افزایش تبخیر از سطوح آزاد برای ۲ دوره ۲۰۴۰ -۲۰۶۹ و ۲۰۷۰-۲۰۹۹ نسبت به دوره گذشته برای شهر شاهرود محاسبه گردید. برای تولید سناریوهای اقلیمی دوره های آتی، از خروجی ۵ مدل AOGCM تحت دو سناریوی انتشار گازهای گلخانه ای RCP۴.۵ و RCP۸.۵ استفاده گردید. با استفاده از معادله تجربی USBR، مقادیر تبخیر برای سناریوهای تغییر اقلیم و دوره پایه محاسبه و مقایسه گردید. نتایج نشان داد که در دوره آتی اول افزایش تبخیر سالانه از سطوح آزاد، در دو سناریوی RCP۴.۵ و RCP۸.۵ نسبت به دوره گذشته به ترتیب ۷/۳ و ۱۰/۶ درصد میباشد. افزایش تبخیر در سناریوهای مختلف نسبت به دوره پایه، در ماه های سرد سال بیشتر از ماه های گرم خواهد. به طوری که در دوره ۳۰ ساله انتهایی قرن، تبخیر ماه ژانویه تحت سناریوی RCP۸.۵ حدود ۳۰ درصد افزایش خواهد یافت. ولی این افزایش در ماه ژوئن حدود ۱۵ درصد میباشد. میانگین افزایش تبخیر سالانه از سطوح آزاد، در دو سناریوی RCP۴.۵ و RCP۸.۵ نسبت به دوره گذشته به ترتیب ۷/۳ و ۱۰/۶ درصد میباشد. این ارقام برای دوره آتی دوم به ترتیب ۸/۹ و ۱۹ درصد است.

کلیدواژه ها:

تبخیر از سطح آزاد ، تغییر اقلیم ، سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای ، مدلهای .AOGCM