نقش ساختار سیاسی ایران در سیاستگذاری فرهنگی در کتب جامعه شناسی در آموزش و پرورش

یکی از اصلی ترین مسایل مهم یک کشور نقش ساختار سیاسی در امر سیاستگذاری فرهنگی می باشد. سیاستگذاری در امر کشورداری عبارت از تعیین، تدوین و ارائه ضوابط و موازینی ا ست که در آن مقتضیات کلی دولت اعمال و مصالح جمعی ملت تامین شود. آنچه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است، نقش ساختار سیاسی ایران در سیاستگذاری فرهنگی است. در این بررسی کتاب های جامعه شناسی دوره متوسطه در آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گرفته اند. برای ورود به بحث، ابتدا از منابع مطالعاتی مانند کتب، مقالات، منابع اینترنتی و... موضوع تحقیق مورد بررسی و تبیین قرار گرفت و پس از بررسی کتب جامعه-شناسی مقطع متوسطه، شاخص ها و متغیرهای تحقیق استخراج گردید و براساس آن مدلی پیشنهاد و پرسشنامه ای استخراج شد. جهت اثبات مدل پیشنهادی از روش دلفی و نرم افزارهای لیزرل و اس.پی.اس.اس. استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که به ترتیب قوای مقننه، مجریه و قضاییه در این امر دخالت دارند. در بین روش های سیاست گذاری فرهنگی، سیاست گذاری اهداف فرهنگی (سیاست گذاری هدف گرا) دارای بیشترین رتبه بوده و پس از آن، سیاست گذاری جهت رفع مشکلات و معضلات فرهنگی و در نهایت سیاست گذاری آینده نگر تاثیرگذارند. آزمون مدل معادلات ساختاری فرضیات تحقیق در حالت تخمین استاندارد و ضرایب معناداری رابطه معناداری و مثبت تمامی زیرمولفه ها با مولفه های مرتبط و ساختار سیاسی ایران اثبات گردید.

کلیدواژه ها:

ساختار سیاسی ، سیاستگذاری فرهنگی ، جامعه شناسی ، سیاست گذاری هدف گرا ، مشکلات و معضلات فرهنگی ، سیاست گذاری آینده نگر