بررسی رابطه بین تعدی نظارتی و تسهیم دانش با توجه به نقش تعدیل گری عدالت سازمانی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین تعدی نظارتی و تسهیم دانش با توجه به نقش تعدیل گری عدالت سازمانی (مطالعه ای در دانشگاه علوم پزشکی شهر ساری) می باشد. روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها به صورت توصیفی همبستگی و از لحاظ نحوه تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کمی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان ستادی دانشگاه علومپزشکی شهر ساری به تعداد ۴۶۰ نفر می باشند که بر اساس فرمول کوکران تعداد ۲۱۸ نفر به روش نمونه گیری که به روش طبقه بندی نسبتی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه ۵۰ سوالی بود که روایی آنها از نوع محتوا بوده و بر طبق نظرصاحبنظران مورد تائید قرار گرفت و جهت سنجش پایایی پرسشنامه ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که به ترتیب برای متغیرهای تعدی نظارتی، تسیهم دانش و عدالت سازمانی برابر ۸مم ۰/۷، ۰/۸۰، ۰/۸۸ بدست آمد. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون سلسله مراتبی با نرم افزار SPSS استفاده گردید. که نتایج حاصل بیانگر این بود که بین متغیر مستقل تعدی نظارتی و ابعاد آن (تعدی کلامی، تعدی احساسی و تعدی شخصیتی) و متغیر وابسته تسهیم دانش کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی شهر ساری رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حارل نشان داد متغیر عدالت توزیعی و عدالت مراوده ای نقش تعدیل گری افزایشی را در رابطه بین تعدی نظارتی و تسهیم دانش ایفا می کنند اما متغیرهای عدالت سازمانی و عدالت رویه ای نتوانستند رابطه بین تعدی نظارتی و تسهیم دانش را تعدیل کنند.

کلیدواژه ها:

تعدی نظارتی ، تسهیم دانش ، عدالت سازمانی