طرحواره های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی: نقش واسطه ای سبک های حل تعارض کارآمد

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای سبک های حل تعارض کارآمد در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی در قالب یک مدل انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. بدین منظور ۲۹۳ نفر از دانشجویان زن متاهل کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه تهران که به وسیله نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند به پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه (YSQ)، باورهای ارتباطی غیرمنطقیRB) I (و پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم نسخه دوم (ROCI-II) پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS انجام گرفت. یافته ها نشان داد که اثر مستقیم طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های حل تعارض کارآمد (سبک یکپارچگی و سبک مصالحه) بر باورهای ارتباطی غیرمنطقی معنادار بود. هم چنین، در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و باورهای ارتباطی غیرمنطقی، سبک های حل تعارض کارآمد، نقش واسطه ای داشتند. بنابراین درمانگران می توانند، با بررسی طرحواره ها و افزایش مهارت های حل تعارض کارآمد مراجعان، میزان تاثیر باورهای ارتباطی غیرمنطقی را در روابط آن ها کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

سبک های حل تعارض ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، باورهای ارتباطی غیرمنطقی