نقش سندرم سقف شیشه ای برتوانمندسازی روانشناختی زنان در سازمانهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش سندرم سقف شیشه ای بر توانمندسازی روانشناختی زنان در سازمانهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری می باشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه ی زنان شاغل در سازمانهای ورزشی اعم از ادارات ورزش و جوانان و هیاتهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری بود. بر اساس آمار موجود تعداد کارکنان زن این سازمان به انضمام ادارات تابعه ی شهرستانها ۶۷ نفر بود. با توجه به محدود بودن جامعه ی آماری، روش نمونه گیری به صورت سرشماری(کل شمار) بود و نمونه ی آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سقف شیشه ای اسمیت(۲۰۱۲)۱ و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریترز(۱۹۹۵)۲ استفاده شد. جهت بررسی روایی و پایایی ابزار اندازه گیری و تناسب داده های تحقیق با ساختار عاملی و زیر بنای نظری تحقیق از روش تحلیل عاملی تائیدی در قالب معیار میانگین واریانس استخراج شده، پایایی ترکیبی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. در بخش تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آمار توصیفی جهت طبقه بندی نمرات خام، طراحی جدول توزیع فراوانی و محاسبه شاخص های پراکندگی نظیر میانگین و انحراف معیار استفاده شد. همچنین تحلیل نتایج این مطالعه به روش معادلات ساختاری با نرم افزار Smart-PLS نسخه سه و نرم افزار spss نسخه ۲۰ انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد که سقف شیشه ای بر توانمندسازی روانشناختی زنان شاغل در سازمانهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری تاثیر منفی و معناداری دارد. بنابراین پیشنهاد می شود در سازمان های ورزشی اقدامات مثبت حمایتی از زنان صورت گیرد و خط مشی هایی برای ایجاد تغییرات اصولی در باورها و نگرش ها ارایه شود تا با بالا بردن اعتماد به نفس و خودباوری زنان سقف شیشه ای را بشکند و بر توانمندی زنان بیافزاید.

کلیدواژه ها:

سقف شیشه ای ، توانمندسازی روانشناختی ، سازمانهای ورزشی ، زنان.