بررسی عوامل موثر در کیفیت خدمات آموزشی بر رضایت دانشجویان در آموزش مجازی در دوران شیوع بیماری کووید

با توجه به شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مراکز آموزشی در سال ۲۰۲۰ میلادی و رواج یافتن آموزش های مجازی، نیاز به ایجاد نگاهی نو و کاربردی به فرآیند آموزش است. نگاهی که فراتر از آموزش های سنتی معلمان باشد و شرایط محیطی را به گونه ای رهبری کند تا امر آموزش را بدون نیاز به حضور فیزیکی افراد تداوم بخشد. بنابراین در این مطالعه هدف درک و اهمیت آموزش های مجازی در پی همه گیری ویروس کرونا و تاثیر آن بر رضایت دانشجویان است. با توجه به مسائل فوق و درک اهمیت و ضرورت چنین مسئله ای در این مطالعه سعی شد تا با بررسی انواع آموزش های مجازی و بررسی فواید آنها به ارائه راهبردهایی پرداخته شود که کاربست آنها منجر به افزایش کیفیت خدمات آموزش های مجازی شده و رضایت دانشجویان را افزایش دهد. بر اساس مرور ادبیات موضوع سیزده عامل موثر بر رضایت از یادگیری الکترونیک شناسایی شد که در شش بعد قابل گروه بندی می باشد. این عوامل عبارتند از نگرش یادگیرنده به کامپیوتر، اضطراب در استفاده از کامپیوتر، خودکارآمدی اینترنتی یادگیرنده، تناسب واکنش آموزشدهنده، نگرش آموزش دهنده به یادگیری الکترونیکی، انعطاف پذیری روش یادگیری الکترونیک، کیفیت روش یادگیری الکترونیک، کیفیت فناوری، کیفیت اینترنت، منفعت استنباط شده از یادگیری الکترونیک، سهولت استنباط شده از یادگیری الکترونیک، تنوع در روش های ارزیابی، تعاملات استنباط شده یادگیرنده الکترونیک با دیگران می باشد. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه اردبیل می باشدکه به روش نمونه گیری آسان انتخاب شد. روش های آماری مورد استفاده نیز تحلیل رگرسیون، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد که بر اساس ضرایب استاندارد شدهرگرسیونی(ضرایب تحلیل مسیر) مشاهده می شود به ترتیب عوامل کیفیت اطلاعات ۰.۳۲۹ رتبه اول، کیفیت آموزش) ۰.۳۱۳ ( رتبه دوم، کیفیت فنی ۰.۲۹۲ رتبه سوم، محتوا ۰.۲۷۵ رتبه چهارم، کمتریناهمیت را دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیک ، رضایت از یادگیری الکترونیک ، کرونا.