ارزیابی نقش مولفه های طراحی محیطی در پیشگیری از وقوع جرم (مطالعه موردی: بافت میانی شهر زنجان)

مبارزه با جرم و کجروی های اجتماعی شهری منوط به شناخت عوامل جرم زاست. بنابراین با از بین بردنعوامل یا کاهش اثرهای آن می توان از بروز جرایم شهری پیشگیری نموده و یا حداقل از میزان آن کاست.یکی از راهبردهای پیشگیری از جرم که از نظر اجتماعی و اقتصادی هزینه های کمتری دارد و به صورتبنیادی تر به جلوگیری از وقوع جرائم کمک میکند، پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی است که درکشور ما کمتر مورد توجه و استفاده قرار گرفته است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش مولفه هایطراحی محیطی در پیشگیری از وقوع جرم در بافت میانی شهر زنجان می باشد. پژوهش حاضر کاربردی وروش انجام آن نیز توصیفی-تحلیلی است. ساکنین بافت میان شهر زنجان نیز جامعه آماری پژوهش را تشکیلمی دهند و حجم نمونه نیز براساس فرمول کوکران برابر ۳۸۰ نمونه محاسبه گردید. تجزیه تحلیل اطلاعاتبه کمک نرم افزار SPSS و آزمون های آماری رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر انجام پذیرفت. یافته هایپژوهش گویای این واقعیت است که راهبردهای هفتگانه طراحی محیطی در پیشگیری از جرم در بافت میانیشهر زنجان تاثیرگذار بوده و با افزایش توجه به این راهبردها میتوان وقوع جرم را در بافت میانی شهر زنجانپیش بینی نمود و تا حد زیادی از ارتکاب آن توسط افراد پیشگیری به عمل آورد. بنابراین توجه به راهبردهایمکانی از جمله ضروریات حوزه معماری و شهرسازی است که بایستی مدیران شهری مدنظر داشته باشند وبا همکاری پلیس نسبت به بررسی بازخوردهای آن در مناطق مختلف آگاهی یابند و در طرح های آتی مدنظر داشته باشند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای طراحی محیطی ، پیشگیری ، جرم ، زنجان