بررسی رویکرد ارتش در انقلاب های عربی

تحولات کشورهای عربی و فرجام خیزش­ های انقلابی، با دخالت ارتش در این اعتراضات نسبت نزدیکی دارد. مقاله حاضر این پرسش اصلی را مطرح می­ کند که رویکرد و نقش ارتش در انقلاب­ ها و خیزش­ های عربی چه بوده است؟ فرضیه پژوهش آن است که در مصر و تونس ارتش در کنار انقلابیون قرار گرفت. در لیبی، نیروهای ارتش در مواجهه با اعتراضات مردمی دچار انشعاب شدند و مخالفان توانستند در جنگ داخلی بر رژیم قذافی پیروز شوند. در سوریه و یمن، هرچند فرار از ارتش صورت گرفت، ولی به اندازه­ای نبود که انسجام ارتش را برهم زند. در بحرین، ارتش در جریان تظاهرات مخالفت­­ آمیز، به سلطنت آل­ خلیفه پای­بند ماند. بنابراین، رویکرد ارتش ­ها در فرایند­های اعتراضات نه­ تنها اثرگذار، بلکه تعیین­ کننده بوده است. این مقاله، با روش تحلیلی-توصیفی و در قالب نظریه ­های نسل دوم، به­ خصوص جانسون و تیلی، به نفوذ و تاثیر ارتش­های عربی در انقلاب­ ها و خیزش­ های کشورهاشان پرداخته و با این هدف، تحولات جهان عرب را مورد واکاوی قرار می­ دهد.

کلیدواژه ها:

انقلاب ، خیزش ، کشورهای عربی ، انقلاب های عربی ، ارتش