مقایسه معیارهای تشخیص شرکت های درمانده مالی با استفاده از رگرسیون لجستیک و روش های هوش مصنوعی

در محیط رقابتی امروز و با تغییرات شرایط بازارها، احتمال درماندگی مالی شرکت ها افزایش یافته است. در این شرایط افراد، شرکت های سرمایه گذار و سازمان های مالی تلاش زیادی برای اطلاع از وضعیت فعلی و آتی شرکت های سرمایه پذیر در جهت محافظت از سرمایه خود انجام می دهند. ارزیابی و تشخیص صحیح وضعیت مالی شرکت ها و همچنین پیش بینی وضعیت مالی آتی آن ها نیازمند استفاده از معیارهای کارآمد با احتمال خطای کمتر است؛ بنابراین هدف این پژوهش رتبه بندی معیارهای منتخب در شناسایی بهتر شرکت های درمانده مالی است. بدین منظور پس از بررسی و شناسایی پرکاربردترین معیارها و مدل های تشخیص شرکت های درمانده، با استفاده از آن ها شرکت های درمانده «بورس اوراق بهادار تهران» طی سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۶ از شرکت های غیردرمانده (سالم) تفکیک و با استفاده از نتایج حاصل از رگرسیون لجستیک و روش های هوش مصنوعی و معیارهای ماده ۱۴۱ قانون تجارت ایران، آلتمن (۱۹۶۸)، آلتمن (۱۹۹۵) و آسکویت و همکاران (۱۹۹۴) مقایسه شدند. نتایج نشان داد در دوره مورد ­بررسی و در شرایط حاکم بر شرکت های ایرانی مستقر در «بورس اوراق بهادار تهران»، معیار آسکویت و همکاران (۱۹۹۴)، بهترین روش برای شناسایی شرکت های درمانده مالی است و معیارهای آلتمن (۱۹۹۵)، ماده ۱۴۱ قانون تجارت ایران و آلتمن (۱۹۶۸) در اولویت های بعدی از لحاظ شناسایی شرکت های درمانده قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

معیارهای تشخیص درماندگی ، رگرسیون لجستیک ، روش های هوش مصنوعی