ارایه ی الگوریتمی جهت کاهش خطا و تعداد رشته ها در محاسبات دی.ان.ای

در محاسبات دی .ان.ای مهمترین عاملی که باعث محدودیت این روش و ایراد به آن شده است، بروز خطا و قابلیت اطمینان بسیار کم آن می باشد . خطا در کامپیوتر ه ا ی دی .ان.ای در فاکتورهای زیادی رخ می دهد. در سال 1995 ، نپلان و همکارانش آزمایش آدلمن را انجام د ادند. آن ها اعلام کردند ما همه مراحل آزمایش آدلمن را انجام دادیم، اما نتوانستیم نتایج نهایی غیر مبهم به دست آوریم . بعد ها دیگران نیز همین نظر را داشتند[ 10 ] . یکی دیگر از نقایص، کندی روند محاسبات می باشد . به گفته آدلمن زمان مورد نیاز برای تمام محاسبات با افزایش اندازه گراف به طور خطی رشد می کند . سوالی که به ذهن می رسد این است که در روند انجام محاسبات چه عواملی باعث بروز خطا می شود؟ آیا این عوامل غیر قابل کنترل هستن د؟ در این تحقیق یکی از عواملی که باعث بروز خطا می شود شناسایی شده والگوریتمی بسیار قوی برای کاستن و کنترل دقیق آن ارایه شده است . همچنین این روش باعث کاهش تعداد رشته های دی .ان.ای وافزایش مقیاس پذیری می شود

کلیدواژه ها:

محاسبات د ی.ان.ای1 ، مساله مسیر هامیلتونی ، مسایل سخت محاسباتی