جایگاه حقوق ورزشی در قانون اساسی
محل انتشار: نشریه آفاق علوم انسانی، دوره: 3، شماره: 35
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSPR-3-35_003
تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1400
چکیده مقاله:
هدف از این نوشتار شناخت جایگاه ورزش در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است. که بهروش کتابخانه ای و توصیفی با نگاهی به اسناد، قوانین و آیین نامه ها به انجام رسیده است. مهمترین بحث در حیطه حقوق ورزشی، آشنایی با قوانین و مقرراتی است که در این خصوص وضع شدهاست. قانون اساسی به عنوان قانون مادر، متضمن قواعد کلی در خصوص جنبه های حمایتی وپیشگیرانه از ورزش است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که: قانون اساسی جمهوری ایران دراصل سوم به صراحت از تربیت بدنی به عنوان یکی از مهمترین راستای نیل به اهداف نظام نامبرده ودولت را موظف نموده که با به بکارگیری تمامی امکانات از این وسیله نیز استفاده نماید. بند ۳ ازاصل سوم قانون اساسی بیان کرده است: «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم همه امکانات خود را برای امور زیر به کاربرد: آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعلیم آموزش عالی»
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا نجفی جویباری
دانشآموخته کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دماوند