ویژگیهای اصلی روش الکتروریسی و کاربرد آن در صنایع غذایی

یکی از دستاوردهای مهم محققان در علم نانو در صنایع غذایی، نانو الیاف میباشد، که به روشهای گوناگونی از جمله کشش، سنتز قالبی و الکتروریسی تولید میشود. در این تحقیق، به روش الکتروریسی که یکی از ساده ترین و قابل فهم ترین روش تولید نانو الیاف است، پرداخته شده است که مبنای آن استفاده از نیروی کششی میدان الکتریکی بین قطره معلق محلول یا مذاب در نوک سوزن و صفحه جمع کننده است. زمانیکه شدت میدان الکتریکی برکشش سطحی محلول پلیمری غلبه پیدا میکند، جریان جت گونه ای از سطح قطره خارج شده و به سمت صفحه هدف حرکت میکند و الیاف به صورت لایه ای بی بافت شکل می گیرند که در نهایت نانو الیاف پلیمری با اعمال یک میدان الکترواستاتیکی به محلول یا مذاب پلیمری به دست می آیند. پارامترهایی از جمله خصوصیات فیزیکی محلول پلیمری (به عنوان مثال گرانروی، غلظت پلیمر، وزن مولکولی پلیمر، رسانایی الکتریکی محلول پلیمری،الاستیسیته و کشش سطحی)، عوامل دستگاهی (ولتاژ، فاصله سوزن تا سطح جمع کننده، دبی جریان، قطر سوزن) و شرایط محیطی عوامل تاثیرگذار بر روی روش الکتروریسی میباشند که در این پژوهش به آن ها پرداخته ایم. ریزپوشانی ترکیبات زیست فعال و باکتریهای پروبیوتیک با کارایی بسیار بالا، انجام فیلتراسیون محصولات غذایی و تولید فیلترهای جاذب و همچنین ارائه نوآوری در حوزه ی بسته بندی و برچسبهای آن تنها مواردی از کاربردهای این تکنیک در صنعت غذا به شمار میرود. با این حال این روش معایبی همچون ورودی انرژی بالا، زمان فرآیند طولانی و در بعضی مواقع نیاز به فرآیندهای اضافه مانند آگلومریزاسیون دارد که تحت الشعاع بازده مناسب اقتصادی، سرعت تولید بالا، سادگی و کارایی وسیع این تکنیک نوین قرارگرفته اند.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، الکتروریسی ، الکترواستاتیک ، ریزپوشانی ، فیلتراسیون