تاثیر سطوح مختلف سیلاژ تفاله گوجه فرنگی بر عملکرد، متابولیت های خون، قابلیت هضم مواد مغذی و تولید اسیدهای چرب فرار بره های بلوچی

    هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف تفاله سیلویی گوجه فرنگی به­ عنوان یک منبع الیافی بر عملکرد، تخمیر میکروبی، تولید اسیدهای چرب فرار و متابولیت­ های خونی در گوسفندان بلوچی بود. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی روی ۳۰ راس بره بلوچی با ۳ تیمار ۱۰ بره (تکرار) با میانگین وزن ۵/۱ ± ۲۵ کیلوگرم انجام شد. طول دوره آزمایش ۹۰ روز بود. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱). جیره پایه فقط سیلاژ ذرت ۲). جیره پایه + سیلاژ ذرت حاوی ۵ درصد تفاله گوجه­ فرنگی ۳). جیره پایه+ سیلاژ ذرت حاوی ۱۰ درصد تفاله گوجه ­فرنگی بود. نتایج مصرف ماده خشک و تغییر وزن بدن بین جیره ­های آزمایشی تفاوت معنی ­داری وجود نداشت. غلظت گلوکز پلاسما در تمام حیوانات آزمایشی در محدوده طبیعی مشاهده شد و تحت­ تاثیر جیره ­های آزمایشی قرار نگرفت. با مصرف سیلاژ تفاله گوجه­ فرنگی در جیره، مقدارpH مایع شکمبه گوسفندهای آزمایشی کاهش یافت و اختلاف ­معنی­ داری (۰۵/۰p<) با گروه شاهد داشت. به­ طور کلی با توجه به نتایج به ­دست آمده، استفاده از تفاله سیلویی گوجه ­فرنگی به ­عنوان یک محصول فرعی کشاورزی تا سطح ۱۰ درصد می ­تواند سبب بهبود عملکرد شود.    

کلیدواژه ها:

Baluchi lambs ، Fermentation ، Nutrient digestibility ، Tomato pulp ، Volatile fatty acids ، اسیدهای چرب فرار ، بره بلوچی ، تخمیر میکروبی ، تفاله گوجه فرنگی ، قابلیت هضم