اثر سیاست های پولی و اعتباری بر ارزش افزوده جنگل

هدف از این مقاله بررسی اثر سیاستهای پولی و اعتباری بر ارزش افزوده بخش جنگل در ایران میباشد، این پژوهش برای اولین بار در ایران صورت گرفته است، به این منظور از داده های پانل دیتا و آمار بانک مرکزی برای بازه ی زمانی ۱۳۷۲-۱۳۹۷ و روش گشتاورهای تعمیم یافته بهره گرفته شده است. طبق آمارهای موجو د ۸/۸ درصد مساحت کشور را جنگلها، تشکیل میدهند که جنگلهای تنک دارای بیشترین مساحت بوده و ۵۶/۵ درصد از مساحت کل جنگلها را شامل میشود و جنگل ماندایی دارای کمترین مساحت و ۰/۲ درصد میباشد. طبق نتایج به دست آمده ارزش افزودهای که توسط بخش جنگلداری ایجاد شده است، علیرغم روند صعودی که داردنسبتا نوسانی بوده، با اینحال متوسط ارزش افزوده ایجاد شده ۶۳۵/۵۵۵ میلیارد ریال میباشد. نتایج یافته های تحقیق نشان میدهد که با افزایش یک واحد در میزان موجودی سرمایه این بخش، ارزش افزوده این زیربخش به اندازه ۲/۰۱ واحد افزایش مییابد . ولی اثرگذاری سیاستهای پولی به مراتب بیشتر از اعتباری است به طوری که با یک واحد تغییر در میزان نقدینگی ارزش افزوده این زیر بخش به اندازه ۱/۰۱ واحد تغییر میکند که دلیل عمده افزایش ارزش افزوده این زیربخش به خاطر افزایش قیمت چوب در راستای افزایش نقدینگی است. با توجه به اینکه بخش جنگلداری در مالکیت دولت می باشد، بازده سرمایه گذاری دولتی در این زیربخش قابل توجه میباشد.

کلیدواژه ها:

بانک مرکزی ، جنگلداری ، سرمایه گذاری ، روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)