تاثیر آموزش "مهارت های پرورش کودک متفکر" به والدین بر تاب آوری و راهبردهای مقابله ای کودکان با سطح سازش یافتگی پایین

زمینه و هدف: تجربیات دوران کودکی بر مشکلات سازش یافتگی مانند اضطراب، افسردگی، و سبک های والدگری افراد در بزرگسالی موثر هستند. یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از اختلالات روان شناختی، ایجاد ویژگی های شخصیتی مثبت از دوران کودکی و روش های صحیح والدگری است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش "مهارت های پرو­­رش کودک متفکر" به والدین بر تاب آوری و راهبردهای مقابله ای کودکان با سطح سازش یافتگی پایین است. روش: روش پژوهش حاضر، شبه­تجربی از نوع طرح «پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه» بود. نمونه مورد مطالعه متشکل از ۲۶ نفر از والدین دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی مدارس دولتی ناحیه ۱ شهر رشت، با دامنه سنی ۱۰ تا ۱۲ سال در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند­مرحله ای و برحسب کسب نمره زیر ۶۵ در پرسشنامه سازش یافتگی (دخانچی، ۱۳۷۷) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایدهی شدند. برنامه مداخله ای طی ۹ جلسه دوساعته هفتگی برای گروه آزمایش ارائه شد. داده ها با استفاده از مقیاس تاب آوری کودک و نوجوان (انگار و لیبنبرگ، ۲۰۰۹) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای نوجوانان (موس، ۱۹۹۳) جمع آوری، و با استفاده از آزمون تی دو نمونه مستقل و تحلیل کواریانس چند­متغیری تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها پژوهش نشان داد آموزش "مهارت های پرو­­رش کودک متفکر" باعث افزایش تاب آوری و راهبردهای مقابله ای مطلوب و کاهش راهبردهای مقابله ای نامطلوب در کودکان با سطح سازش یافتگی پایین می شود (۰/۰۵ p≤). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت برنامه مداخله­ای به کار گرفته شده با تکیه بر مهارت های حل مسئله و با تاثیر بر سبک والدگری بر تاب آوری و راهبردهای مقابله ای در کودکان با سطح سازش یافتگی پایین، موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

Raising a thinking preteen ، resiliency ، coping strategies ، adjustment ، پرورش کودک متفکر ، تاب آوری ، راهبردهای مقابله ای ، سازش یافتگی