خطر پذیری روگذری در سد با درنظر گرفتن جنبه های هیدرولیکی و هیدرولوژیکی (مطالعه موردی؛ سد ونک)

شکست سدها همواره تهدیدی برای جان و مال انسان ها محسوب می شود. برای دست یابی به میزان ایمنی و اعتمادپذیری یک سد، محاسبه ریسک شکست آن راهکاری اساسی و مهم است. در میان تمام عواملی که باعث شکست سدها می شوند، روگذرری خصوصا در سدهای خاکی و سنگریزه ای بزرگ ترین خطر محسوب می شود. به طوری که بیش از یک سوم شکست سدها در جهان به علت روگذری رخ داده است. در این تحقیق به منظور توسعه کاربرد آنالیز ریسک در تحلیل ایمنی سدها، به محاسبه ی خطر روگذری یک سد خاکی با درنظر گرفتن عدم قطعیت پارامترهای موثر در این پدیده پرداخته شده است. این پارامترهای شامل ارتفاع سد، تراز اولیه آب مخزن، دبی پیک سیلاب، هندسه ی مخزن، دبی خروجی سرریز، خطای روندیابی، سرعت باد و خطای مربوط به محاسبه ی افزایش ارتفاع ناشی از وزش باد است. برای برآورد ریسک از روش شبیه سازی مونت کارلو و LHS استفاده شده است. برای درک بهتر و نشان دادن کاربرد آنلیز ریسک، اعتماد پذیری سد ونک در برابر روگذری بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که درنظر گرفتن عدم قطعیت پارامترها در احتمال شکست سد موثر است. در این میان تاثیر عدم قطعیت در منحنی حجم- ارتفاع مخزن و تعداد دریچه کارامد سرریز برجسته تر است. همچنین دقت دربرآورد بزرگی دبی پیک سیلاب نقش بسزایی در کاهش ریسک سد دارد.در حالی که تاثیر تراز اولیه آب بر میزان خطرپذیری سد قابل اغماض است. بر اسا نتایج آنالیز ریسک، با تلفیق اثر باد و سیل میزان ریسک سد به طور محسوسی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت ، تحلیل ریسک ، روگذری ، شبیه سازی ، مونت کارلو ، سد ونک