تهیه و مشخصهیابی نانوکامپوزیت الکتروریسی پلی اکریلونیتریل/نانولوله هالوزیت در بستر فیلتر لیفی

جداسازی آلاینده های موجود در هوا، نظیر انواع ریزگرد، باکتری و ویروس، نقش مهمی در سلامت انسان دارد. در این زمینه پلیمراکریلیکی با ویژگیهای مطلوب فراوان مانند قابلیت الکتروریسی، مقاومت حرارتی و مقاومت شیمیایی بالا ازنظر تجاری و علمی به عنوان لایه موثر در بستر فیلتر لیفی استفاده می شود. در این مقاله از نانولوله های هالوزیت، به عنوان مادهی ارزان و زیست سازگار، به منظور بهبود بهرهوری فیلتراسیون در لایه فعال استفاده شد و دو نمونه غشای پلیمراکریلیکی و غشای نانوکامپوزیتی حاوی نانولوله های هالوزیت به روش الکتروریسی بر روی بستر بیبافت تهیه شد و برای بررسی ساختار و شکل شناسی نمونه های نانو الیاف تولیدشده، آزمون های طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX) به کار گرفته شدند. استحکام کششی نمونه ها با استفاده از آزمون کششی تک محور بررسی شد. در نهایت، به منظور بررسی سنجش بهره وری فیلتراسیون، از آزمون دیسپرس ذرات دی اکتیل فتالات (DOP) بهره بردیم. مشاهده شد غشای نانوکامپوزیتی، باقابلیت جداسازی %۵/۹۵ ذرات DOP، در مقایسه با غشای پلیمراکریلیکی از عملکرد بهتری به منظور به کارگیری در فیلتر های هوا و جداسازی آلاینده ها برخوردار است. این لایه می تواند به عنوان لایه فعال در ماسک تنفسی در تولید ماسک N۹۵ باشد.

کلیدواژه ها:

بستر فیلتر لیفی ، بهروری فیلتراسیون ، نانولوله های هالوزیت ، نانوالیاف کامپوزیتی ، جداسازی