تاثیر نانو اکسید آهن و سولفات روی بر میزان کلروفیل، آنتوسیانین، فلاونوئید و عناصر معدنی برگ نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) در شرایط آب و هوایی کرج

به منظور بررسی تاثیر نانو اکسید آهن و سولفات روی بر صفات رنگیزه ای و عناصر مختلف برگ نعناع فلفلی (Mentha piperita L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو عامل کود آهن (نانو اکسید آهن) و کود روی (سولفات روی) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال ۱۳۹۲ اجرا شد. کود آهن در ۴ سطح (شامل ۰، ۲۵/۰، ۵۰/۰ و ۷۵/۰ گرم بر لیتر آب) و کود روی ۳ سطح (شامل ۰، ۲۵ و ۵۰ کیلوگرم در هکتار سولفات روی) در نظر گرفته شدند و به صورت برگ پاشی بکار رفتند. صفات رنگیزه ای مانند غلظت آنتوسیانین، فلاونوئید (در طول موج ۲۷۰ نانومتر)، غلظت کلروفیل کل و عناصر (کلسیم، منیزیم، آهن، روی و فسفر) در برگ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح کودهای روی و آهن بر صفات فلاونوئید و کلروفیل کل تاثیر معنی داری داشتند، اما بر میزان آنتوسیانین تاثیر معنی داری مشاهده نشد. همچنین اثر متقابل نانو اکسید آهن و سولفات روی بر تمام صفات مورد بررسی بجز آنتوسیانین در سطح ۵% معنی دار بودند. بیشترین میزان آهن (۵۷/۱۳۶۳ میلی گرم بر کیلوگرم) در برگ نعناع وقتی حاصل شد که از تیمار ۷۵/۰ گرم در لیتر آهن استفاده شد و کمترین میزان آن (۷۸/۱۰۷۳ میلی گرم بر کیلوگرم) در محلول پاشی با غلظت ۲۵/۰ گرم در لیتر آهن بدست آمد. در مجموع نتایج تحقیق نشان داد که اثر کاربرد کود سولفات روی (میزان ۲۵ کیلوگرم در هکتار) و کود نانو آهن (سطح ۷۵/۰ گرم در لیتر) سبب افزایش آهن برگ و متعاقب آن افزایش کلروفیل برگ شد که از طریق محلول پاشی می تواند بهینه سازی شود.

کلیدواژه ها:

آهن برگ ، نعناع فلفلی (Mentha piperita L.) ، محلول پاشی ، صفات رنگیزه ای