تشخیص بیماری نقص توجه/ بیش فعالی با استفاده از ویژگی وابستگی بین سیگنال های الکتروانسفالوگرام

اختلال نقص توجه/بیش فعالی اختلال شایع رشد عصبی است که با علائم مختلفی مانند بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری مشخص می شود. ازآنجایی که وقوع این اختلال به دلیل ناهنجاری های آناتومیکی و عملکردی مغز منجر به نقص در مهارت های پردازش زمانی، حافظه کاری و مهارت-های رفتاری می شود، بررسی وابستگی متقابل بین فعالیت مناطق مختلف مغزی ممکن است نقش مهمی در تشخیص به موقع این اختلال داشته باشد. ازاین رو کمی سازی میزان شباهت میان فعالیت های مغزی یکی از چالش های موجود در زمینه ی تشخیص این اختلال به حساب می آید. در این پژوهش با هدف تشخیص بیماری، وابستگی متقابل بین کانال های سیگنال الکتروانسفالوگرام که به صورت دینامیکی کمی سازی شده و به-عنوان یک مشخصه غیرتهاجمی و کم هزینه که از نواحی مختلف قشر مغز محاسبه گردیده است، مورد بررسی قرارگرفته اند. از نزدیک ترین همسایگی نیز به عنوان طبقه بند بهره گرفته شده است. عملکرد الگوریتم پیشنهادی با استفاده از داده های مربوط به ۱۹ فرد سالم و ۱۴ فرد بیمار مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از ۵ دسته اعتبارسنجی متقابل گویای این است که روش پیشنهادی در حوزه زمان می تواند بیماری را در نواحی پیشانی و پیشانی-گیجگاهی به ترتیب با دقت ۹۳/۹۰ و ۹۳/۰۲ درصد تشخیص دهد. از این رو می توان عنوان نمود که ارائه دقت تشخیصی مناسب با استفاده از تعداد کانال های کم سیگنال که بارمحاسباتی را پایین می آورد از مزایای این روش است.

کلیدواژه ها:

اختلال در ادراک زمان ، سیگنال الکتروانسفالوگرام ، -K نزدیک ترین همسایگی ، وابستگی متقابل دینامیکی