بررسی میزان فنول کل در گیاه چای کوهی(Stachys lavandulifolia Vahi)از طریق کشت کالوس و امکان افزایش آن با استفاده از محرک ها

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOAGK-4-2_006

تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400

چکیده مقاله:

گزارشات متعدد نشان داده­ است که گیاهان در شرایط درون شیشه ای قادر به تولید متابولیت­های ثانویه ارزشمند از نظر داروئی مانند ترکیبات فنولی هستند. پلی فنول­ها و یا ترکیبات فنولی دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستند. در طی سال­های اخیر مطالعات داروشناسی نشان داده است که عصاره و ترکیبات حاصل از گیاهان متعلق به جنس Stachys  خواص ضد باکتری، ضداکسیدان، ضد نفریت، ضد هپاتیت، ضد فشار خون پائین داشته و دارای اثرات آرام بخش هستند. Stachys lavandulifulia Vahi. با نام محلی چای کوهی، در مناطق مختلف ایران پراکندگی دارد. در این مطالعه، اثر غلظت­های مختلف -D ۴،۲ بر میزان القاء کالوس در ریز نمونه­های برگ و همچنین اثر دو محرک متیل جاسمونات و اسید سالیسیلیک در زمانهای مختلف (۲، ۱۰ و ۲۰ روز پس از کشت) بر میزان تولید فنول در کالوس­ها مورد بررسی قرار گرفتند. بهترین غلظت جهت القاء و رشد کالوس در ۱ و۲ میلی گرم در لیتر-D۴،۲ مشاهده شد. نتایج حاصل از بکارگیری محرک­ها نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان فنول کل تولیدی بین تیمار محرک و شاهد وجود دارد. اثر زمان بر تولید فنول کل در این آزمایش معنی دار بود، در حالی­که تفاوت معنی داری بین اثرات متقابل آنها با هم مشاهده نگردید. بیشترین میزان فنول در تیمار دارای ۱۰ میکرومولار متیل جاسمونات و بعد از گذشت ۱۰ روز از کشت حاصل گردید.

کلیدواژه ها:

چای کوهی ، کالوس ، فنول کل ، متیل جاسمونات و اسید سالیسیلیک

نویسندگان

بیلال مهربانی

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

سنبل ناظری

استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

خسرو پیری

دانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Babakhanlo P, Sefid Kon F (۱۹۹۸). Researches medicinal and aromatic ...
  • Javidnia K, Mojab F, Mojahedi SA (۲۰۰۴). Chemical constituents of ...
  • Kalvandi, R (۲۰۰۳). Final report of investigate project of Encyclopedia ...
  • Lim Z.X, Ling A. P.K, and Husseni, S (۲۰۰۹). Callus ...
  • Marigo, G (۱۹۷۳). Sur une méthode de fractionnement et d’estimation ...
  • Matkowski, A (۲۰۰۸). Plant in vitro culture for the production ...
  • Mozaffarian, V (۱۹۹۶). A dictionary of Iranian Plant names. Tehran: ...
  • Murashige T, Skoog F (۱۹۶۲). A revised medium forrapid growth ...
  • Namadeo AG (۲۰۰۷). Plant cell Elicitation for production of secondary ...
  • Neumann K.H, Kumar A, Imani J (۲۰۰۹). Plant cell and ...
  • Nicolaeva T.N, Zagoskina, N.V and Zaprometov, M.N (۲۰۰۹). Production of ...
  • Rabbani M, Sajjadi SE, Jalali A (۲۰۰۵). Hydroalcohol extract and ...
  • Ravishandera GA, Bhyalakshmi N, Ramachandra Rao S (۱۹۹۹). Production of ...
  • Sayd SS, Taie AHA, Taha S (۲۰۱۰). Micropropagation, antioxidant activity, ...
  • Slinkard K, Singleton V.L (۱۹۷۷). Total phenol analyses: automation and ...
  • Sonja G, Maury, S Delaunay, A Spasenoski, M Joseph, C ...
  • Taveira M, Ferreres F, Pereira MD, Sousa C, Andrade B.P, ...
  • Wen Wang J, Yong Wu J (۲۰۱۰). Tanshinone biosynthesis in ...
  • Yang J, Gong ZC, Tan X (۲۰۰۸). Induction of callus ...
  • نمایش کامل مراجع