روشهای موثر در شکست خواب و افزایش جوانه زنی بذر ریواس (Rheum ribes L.)

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 265

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMAPR-27-2_003

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

چکیده مقاله:

ریواس (Rheum ribes L.) یکی از گونه های خانواده ترشک (Polygonaceae) می باشد که در ایران می روید و در طب سنتی از جایگاه ارزشمندی برخوردار است. بذرهای ریواس به علت خواب به سختی جوانه می زنند. در پژوهش حاضر یافتن مناسبترین روش برای برطرف نمودن خواب بذر این گیاه مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این هدف تیمارهای مختلفی جهت غلبه بر خواب بذر مورد استفاده قرار گرفت، ازجمله: آب داغ (۷۰ و ۹۰ درجه سانتی گراد به مدت ۱۵ دقیقه)، سرمادهی مرطوب در دمای ۲ درجه سانتی گراد (۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ روز)، اسید سولفوریک ۷۵% (۵ و ۱۵ دقیقه)، نیترات پتاسیم ۲/۰%، آب جاری، اسید جیبرلیک، کینتین، اکسین (ppm ۱۰۰، ۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰)، هورمون ۲۴- اپی براسینولید (ppm ۵/۰ و ۱) (همگی در دو سطح تیمار ۲۴ و ۴۸ ساعت) و تیمار تلفیقی اسید جیبرلیک (ppm ۵۰۰) و سرمادهی (برای مدت زمان ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ روز). نتایج نشان داد که خواب بذرهای مذکور از نوع فیزیولوژیک است، زیرا بیشترین درصد جوانه زنی بذرها (۹۶%) در اثر اعمال تیمار تلفیقی پیش سرمادهی مرطوب (به مدت ۲۵ روز) و اسید جیبرلیک (ppm ۵۰۰) بدست آمد. علاوه بر این، تاثیر سرمادهی مرطوب (به تنهایی) نیز بر شکست خواب بذرهای ریواس (افزایش جوانه زنی تا ۸۹%) قابل توجه بود. به طوری که تاثیر هورمون های استفاده شده (در موثرترین غلظت و مدت زمان تیمار) اگرچه از نظر آماری بر شکست خواب این بذرها معنی دار ارزیابی شد ولی در مقایسه با تاثیر چشمگیر تیمار همزمان سرما و اسید جیبرلیک چندان در خور توجه نبود. از طرف دیگر عدم تاثیر نیترات پتاسیم، آب جاری، آب داغ و اسید سولفوریک بر شکست خواب بذرهای مذکور موید آن است که خواب این بذرها از نوع فیزیکی یا تجمع مواد بازدارنده رشد در پوسته دانه نمی تواند باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

معصومه نبئی

فوق لیسانس فیزیولوژی گیاهی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اراک

پرتو روشندل

استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهرکرد

عبدالرحمان محمدخانی

استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد