بررسی و تعیین عوامل موثر بر تمایل به پرداخت صنایع کوچک جهت کاهش آلودگی محیط زیست (مطالعه موردی شهرستان ساری)

به­ دلیل اعمال نظارت کم تر بر صنایع کوچک، معمولا استانداردهای زیست­محیطی در این صنایع کم تر رعایت می شود و این امر به آلوده شدن بیش از پیش محیط زیست خواهد انجامید. به این منظور ۳۲ صنعت کوچک در شهرستان ساری  به روش نمونه­گیری طبقه­بندی خوشه­ای و روش ارزش گذاری مشروط بررسی شده و با استفاده از مدل رگرسیونی لوجیت، عوامل موثر بر تمایل به پرداخت صنایع کوچک این شهرستان جهت کاهش آلودگی محیط زیست شناسایی گردید. نتایج نشان داد که بیشترین اثر در پذیرش مبالغ پیشنهادی برای کاهش آلودگی محیط زیست، مربوط به درآمد ماهیانه صنایع بوده است. با افزایش یک درصد به درآمد ماهیانه صنایع، احتمال پذیرش مبالغ پیشنهادی جهت حفاظت از محیط زیست و کاهش آلودگی، ۴۱۲۴/۰ درصد افزایش می­یابد. متغیرهای میزان آلودگی صنعت، اطلاعات زیست­محیطی مدیر، سطح تحصیلات و بومی بودن مدیریت، درآمد ماهیانه صنعت، اثر مثبت و معنی­داری بر پذیرش مبالغ داشته و متغیرهای سرمایه ثابت و تعداد کارگران صنعت، میزان مبالغ پیشنهادی و میانگین دستمزدهای پرداختی، رابطه منفی و معنی­داری داشته­اند. با استفاده از برآورد مدل ارزش گذاری مشروط، میزان پرداخت ماهیانه و سالیانه هر صنعت جهت کاهش آلودگی و حفاظت محیط زیست به ترتیب، ۵۵/۱۸۰۸۴۲ و ۶۰/۲۱۷۰۱۱۰ ریال برآورد گردید. این مبالغ را می­توان در راهبردهای سیاستی مالیاتی و تشویقی جهت کاهش میزان آلودگی محیط زیست مورد توجه قرار داد.

کلیدواژه ها:

صنایع کوچک ، کاهش آلودگی ، حفاظت محیط زیست ، تمایل به پرداخت ، شهرستان ساری