کنترل علف های هرز و پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد به سولفونیل اوره در ذرت

با هدف بررسی اثر علف کش های پس رویشی سولفونیل اوره بر جمعیت علف های هرز ذرت، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۸ تیمار و ۳ تکرار طی سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ در منطقه اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل علف کش ریم سولفورون+یک مرحله وجین، نیکوسولفورون+یک مرحله وجین و تیمار تلفیقی ریم سولفورون+ نیکوسولفورون+یک مرحله وجین در مقایسه با تیمار دو مرحله وجین و تیمار شاهد بدون کنترل بودند. مهم ترین علف های هرز مشکل آفرین در این آزمایش به ترتیب سلمه تره (Chenopodium album)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.) و پنجه مرغی (Cynodon ductylon) بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، میانگین وزن خشک علف های هرز برای کرت های شاهد بدون کنترل برابر ۱۸/۴۰ گرم در متر مربع بود. با بررسی اثر علف کش های مختلف روی این علف های هرز مشخص شد که کاربرد ریم سولفورون+نیکوسولفورون+یک مرحله وجین با ۹۶/۸۸ درصد کاهش وزن خشک کل علف های هرز نسبت به شاهد بدون کنترل، بهترین تیمار بود. تیمار ریم سولفورون به میزان ۴۰ گرم در هکتار با ۷۵/۵۸ درصد اثربخشی در کنترل علف های هرز ضعیف ترین تیمارها بودند. با توجه به عدم گیاه سوزی علف­کش های مورد استفاده، بیشترین عملکرد ذرت معادل ۴۵۱۴ کیلوگرم در هکتار از تیمار ریم سولفورون+نیکوسولفورون +وجین و کمترین عملکرد ذرت معادل ۲۵/۱۲۰۹ کیلوگرم در هکتار از تیمار شاهد بدون کنترل به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان دهنده کاهش ۲۷ درصدی عملکرد ذرت در رقابت با علف های هرز بود.

کلیدواژه ها:

اولتیما ، پنجه مرغی ، پیچک صحرایی ، ذرت ، ریم سولفورون ، سلمه تره ، نیکوسولفورون