سنجش میزان توسعه یافتگی بخش بهداشتی ودرمانی شهرستان های استان زنجان به روش تاکسونومی عددی درسال ۱۳۹۰

مقدمه : امروزه ، خدمات بهداشتی ودرمانی در هر جامعه زمینه ساز سلامت جسمی وروانی افراد و پیش نیاز توسعه ی پایدار است .البته لازمه ی این زمینه ، در دسترس بودن متوازن ومتعادل امکانات وتجهیزات بخش بهداشت ودرمان در نواحی مختلف جغرافیایی می باشد. هدف پژوهش حاضر سنجش وضعیت توسعه یافتگی ورتبه بندی شهرستان های استان زنجان از لحاظ دسترسی به شاخص های بهداشت ودرمان بود .روش پژوهش : این پژوهش از نظرهدف ،کاربردی وازنظرروش انجام تحلیلی وازنظر زمان اجرا مقطعی است که درسال ۱۳۹۰درشهرستان های استان زنجان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی شهرستان های استان زنجان بود. آمار واطلاعات لازم برای محاسبه شاخص های منتخب از سالنامه آماری استان مربوط به سال ۱۳۹۰ بدست آمد ، سپس با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی وضعیت شهرستان های استان زنجان به لحاظ توسعه یافتگی در بخش بهداشت ودرمان مشخص گردید. یافته ها : یافته های تحقیق نشان داد که از نظر سطح نسبی توسعه یافتگی دربخش بهداشت ودرمان، شهرستان زنجان با میزان درجه توسعه یافتگی ۰.۶۵۴۲ ، نسبتا توسعه یافته ، شهرستان های ماهنشان ، طارم وابهر به ترتیب با میزان درجه توسعه یافتگی ۰.۷۵۳۲،۰.۷۷۵۳ و۰.۷۷۵۹، کمتر توسعه یافته وشهرستان خدابنده با میزان درجه توسعه یافتگی ۰.۹۸۰۱، شهرستان توسعه نیافته استان می باشد. در این بررسی شهرستان های خرمدره وایجرود به عنوان مناطق ناهمگن شناخته وحذف گردیدند.نتیجه گیری : شهرستان های استان زنجان از نظر برخورداری از شاخص های بهداشتی ودرمانی همسان نبوده واختلاف زیادی با یکدیگر دارند.

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، تاکسونومی عددی ، بهداشت ودرمان ، استان زنجان