آسیب شناسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال کمک به دیپلماسی سلامت در دوران تحریم (با نگاهی به وقوع کرونا در کشور و ابزار مقابله با آن)

یکی از وظایف مهم سیاست خارجی هر کشوری، برقراری روابط متقابل با جهان بین الملل می باشد، و این روابط بایستی در جهت کسب منفعت، تمامیت ارضی، استقلال و امنیت یک کشور باشد. با پدید آمدن ویروس کرونا در جهان شاید کسی فکر نمی کرد که این ویروس تا به امروز چنان جهشی پیدا نماید که دنیا را با چالش های اساسی در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... مواجه نماید. اما مهم ترین چالش کرونا در جهان و ایران، بحث سلامت و تامین امنیت جانی شهروندان جامعه بوده است. جمهوری اسلامی ایران متاسفانه در زمانی با این چالش بزرگ مواجه شده است که تحریم های بین المللی، کار را برای کادر درمانی کشور صدچندان سخت نموده است. بنابراین اهمیت بررسی این موضوع که، چرا این سختی ها بر کادر درمانی کشور وجود داشته و دارد را نگارنده در قالب بررسی عملکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مورد کندوکاو قرار خواهد داد. با این شرایط سوال اصلی مقاله این است که عملکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نسبت به دیپلماسی سلامت در زمان کرونا چگونه بوده است؟ روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی است و یافته های تحقیق نشان دهنده آن است که تحریم های یکجانبه آمریکا از یکسو و دیپلماسی ضعیف در بحث ورود واکسن به کشور از سوی دیگر باعث عملکرد ضعیف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نسبت به سلامت شهروندان شده است.

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی ، دیپلماسی سلامت ، تحریم ، کرونا