بررسی انگیزه ی ازدواج در بین دختران و پسران نامزد

      هدف:میزان گرایش به ازدواج در هر جامعهای بر اساس انگیزه مندی افراد آن جامعه قابل تبیین است. انگیزه فرآیندی درونی است که رفتار را نیرومند و هدایت میکند و فصل مشترک نیازها، شناختها و هیجانها است. این که کدام دسته از عوامل در تعیین گرایش و انگیزش افراد برای ازدواج موثر میباشند، موضوعی است که در اینجا مورد توجه قرارگرفته است. پژوهش حاضر در پی پاسخ گویی به این سئوالات است: الف) افراد در آستانه ی ازدواج از چه میزان انگیزه مندی برای ازدواج برخوردارند؟ ب) آیا ابعاد مختلفی برای این انگیره وجود دارد؟ ج) انگیزه های عاطفی از چه جایگاهی در گرایش به ازدواج برخوردار می باشند؟       روش: این تحقیق از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری کلیه ی دختران و پسران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر همدان جهت اقدام برای ازدواج بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۱۵۶ نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای سنجش انگیزه مندی از مقیاس محقق ساخته با پایایی آلفای کرونباخ ۸۷/۰ و در تحلیل متغیرها ازضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی استفاده شد.       یافته ها: براساس یافته ها۸۰% آزمودنی ها در حد متوسطی برای ازدواج انگیزه داشتند. میزان اهمبیت و دلایل در میان دو جنس و درگروه های سنی و تحصیلی تفاوت معناداری را نشان داد. در تحلیل عاملی شش مولفه ی انگیزه ی نامناسب، عاطفی، روان شناختی، زیستی، اجتماعی و بدون دلیل حاصل گردید.      نتیجه گیری:در یک نتیجه گیری کلی میتوان گفت اگرچه افراد از میزان انگیزهمندی قابل قبولی برای ازدواج برخوردارند؛ اما توجه به چگونگی و کیفیت آن باتوجه به گرایشی که بیشتر معطوف به وجوه منفی و هیجانی آن است، میتواند نکته ی قابل تاملی برای محققان و روانشناسان حوزه ی ازدواج و خانواده تلقی گردد.

کلیدواژه ها:

: انگیزه ی ازدواج ، نامزد ، دختران و پسران