منع تبعیض جنسیتی اشتغال زنان درحقوق ایران (مطالعه موردی زنان منطقه ۱۴ تهران)

امروزه مشارکت زنان درگسترش فعالیت های اجتماعی و اقتصادی افزایش چشمگیری یافته اما شکاف درآمدی موجود بین زن و مرد در بازار کار، یکی از مهمترین تبعیض­هایی است که در سال های اخیر همراه با افزایش مشارکت زنان در بازار کار بوده است؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی منع تبعیض جنسیتی اشتغال زنان در حقوق ایران از نقطه نظر آماری می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ نوع، توصیفی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان منطقه ۱۴ شهر تهران تشکیل می دهد که نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر تعیین گردید. نتایج نشان داد که میزان توجه سیاستمداران نظام و افراد تاثیرگذار در امر قانون­گذاری به جایگاه و حقوق زنان از جمله آزادی کار و حق اشتغال آنان در برنامه های توسعه، کم می باشد. تبعیض های جنسیتی بین زن و مرد در برخورداری از امکانات، به عنوان یکی از موانع آزادی کار و حق اشتغال زنان تاثیرگذار است. همچنین به عنوان نتیجه می­توان گفت که تبعیض جنسیتی برای اشتغال زنان منطقه ۱۴ شهر تهران همواره حاکم است.

کلیدواژه ها:

تبعیض جنسیتی ، اشتغال ، حقوق ایران ، منطقه ۱۴ تهران