تهیه و اعتباریابی مقیاس خودکفایتی در علوم تجربی برای دانش آموزان مقطع راهنمایی

هدف این پژوهش، تهیه مقیاسی برای اندازه گیری خودکفایتی دانش آموزان مقطع راهنمایی در علوم تجربی و تعیین اعتبار و پایایی آن بود. بدین منظور ۳۱۹ دانش آموز سال سوم راهنمایی با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان آزمودنی های پژوهش انتخاب شدند. این مقیاس بر مبنای پیشنهادهای باندورا(۲۰۰۶) در خصوص سنجش خودکفایتی در حیطه های ویژه تحصیلی تهیه شد. یافته ها نشان داد این مقیاس از سه بعد خود کفایتی در حل مسائل علوم تجربی، در کاربرد علوم تجربی و در درس علوم تجربی تشکیل شده است. ضرایب همبستگی بین این ابعاد و نیز یکایک آن ها با نمره کل مقیاس حاکی از انسجام و روایی سازه ای مقیاس بود. وجود همبستگی مثبت بین ابعاد و کل مقیاس با نمره پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس علوم تجربی روایی ملاکی مقیاس را نیز تایید کرد. ضرایب آلفای کرونباخ برای ابعاد مقیاس از ۸۸/۰ تا ۹۲/۰ متغیر و ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس ۹۶/۰ به دست آمد که نشانه همسانی درونی قوی و مستحکم آن بود. ضریب پایایی حاصل از بازآزمایی ابعاد مقیاس از ۸۲/۰ تا ۸۶/۰ متغیر و برای کل مقیاس برابر با ۹۳/۰ بود و ثبات زمانی نمرات آن را نشان داد. از یافته های دیگر این پژوهش تفوق دختران در ابعاد خودکفایتی در علوم تجربی بر پسران بود. با توجه به این که مقیاس خودکفایتی در علوم تجربی، مقیاس معتبری در فرهنگ ایرانی است می توان در پژوهش های روان شناختی و تربیتی، مطالعات برنامه درسی و نیز مراکز مشاوره و مدارس به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

خودکفایتی ، درس علوم تجربی ، مقیاس